odpadać

odpada|ć

незак.

1. адпадаць, адвальвацца;

ręce mi ~ją перан. у мяне рукі адвальваюцца (ад стомы);

2. перан. адсейвацца, адсявацца; не брацца ў разлік;

kto/co odpadać — хто/што не лічыцца (не бярэцца ў разлік, адпадае)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)