◎ Пля́мпаць ’плявузгаць, балбатаць’ (гродз., Лекс. балтызмы). Гукапераймальнага паходжання, зыходнае плям! гл. плямкага. Параўн. балг.плямпам ’тс’ і літ.plempti ’тс’, апошняе можа суадносіцца з plepėti ’ілгаць, балбатаць’ (гл. Лаўчутэ, Балтизмы, 7!), якое ўзыходзіць да анаматапеічнага і.-е.*р!е‑ (Фрэнкель, 616), што, адпаю не дае падстаў настойваць на запазычанні, параўн. польск.plaplać ’гаварыць многа і абы-што’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ме́нтух ’гультай’ (Ян.). Да ме́нта (гл.). Утворана ад мянтаць ’балбатаць, малоць языком’. Аб суфіксе ‑ух гл. Сцяцко, Афікс. наз., 70.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сулупо́н ’гаварун’ (Мат. Маг.), сулупну́ць ’сказаць недарэчнасць’ (карм., Мат. Гом.). Да салупаць (гл.) з семантычным развіццём ’высоўваць язык’ — ’гаварыць, балбатаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ramble
[ˈræmbəl]1.
v.i.
1) хадзі́ць; блука́ць; вандрава́ць
2) паўзьці, распаўза́цца; віцца (пра расьлі́ну)
3) мало́ць языко́м, балбата́ць
2.
n.
прахо́дка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Лалы́ (мн.) ’выгада, пажыва’, ’раскоша, добрае жыццё’ (Нас., Нас. Сб.), смал.лальі ’тс’, ’балбатня, жарты’, ’добра жыць, не працуючы, за чужы кошт’. Рус.лала, лаліі ’балбатун’, ’балбатня, лухта, бяссэнсіца, глупства’, рус.лалить ’вярзці лухту’, ’балбатаць’, лалкать ’лепятаць, балбатаць’, польск.lalać, серб.-харв.лапаты ’тс’ (< ням.lallen), лалакати ’замест слоў пры спяванні паўтараць ла-ла’ і інш. Гукапераймальнае. Ад ла-ла-ла (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Такава́цца ’згаворвацца, дамаўляцца’ (Ян.), токова́ць ’балбатаць, гаварыць, даказваць’ (ТС). Магчыма, да такава́ць (гл.), параўн. польск.tokować ’прывабліваць самку спевам і рухамі (пра птушак)’ і перан. ’балбатаць, плявузгаць’ (Варш. сл.); апошняе значэнне дае, відаць, падставы разглядаць рус. аргат. токова́ть ’такаваць, гаварыць без перапынку’ ў якасці паланізма (Віткоўскі, Słownik, 186), што цяжка давесці. Для зваротнага дзеяслова нельга выключыць магчымасць вывядзення з такаць1, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
trátschen, trätschen
1.
vt, vi разм.балбата́ць, плятка́рыць
2.
vi хлю́паць
3.
vimp ліць (пра дождж)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ramble2[ˈræmbl]v.
1. гуля́ць, шпацырава́ць, хадзі́ць;
ramble through the streets гуля́ць па ву́ліцах;
ramble over the country гуля́ць за го́радам
2. (on)балбата́ць, пераско́кваць з прадме́та на прадме́т (у размове)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Бо́лбатка ’цецярук’. Утварэнне ад балбата́ць (гл.). Птушка так названая па «балбатанню», якое характэрна для яе ў перыяд такавання. Гл. Флінт, Птицы, 174.