балбата́ць

1. разм. (гаварыць) plppern vi; schwtzen vi; parleren vi (бегла гаварыць на замежнай мове); ndeutlich sprchen* (гаварыць невыразна);

2. (распускаць чуткі) Gerüchte verbriten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прабалбата́ць гл. балбатаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pluschen

vi балбата́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

talk away

балбата́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bbbeln

vi разм. балбата́ць, мало́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schwadroneren

vi разм. балбата́ць, хвалі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

plppern

vt, vi балбата́ць, лапата́ць, траската́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

qusseln

vi разм. балбата́ць глу́пствы, мало́ць лухту́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

palvern

[-vərn]

vi разм. балбата́ць, ве́сці беспрадме́тныя размо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schwtzen

vt, vi разм. балбата́ць, вярзці́ лухту́ [абы-што́]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)