1) састаўная частка палявой вывучкі войскаў; асн. прадмет баявой падрыхтоўкі мотастралк. і танк. падраздзяленняў. Мае на мэце навучыць ваеннаслужачага дасканала валодаць зброяй (узбраеннем), весці разведку цэляў, вызначаць адлегласць да іх, хутка і трапна паражаць іх першымі выстраламі (чэргамі), выкарыстоўваць усе спосабы вядзення агню з улікам метэаралагічных і балістычных умоў і інш. Праводзіцца на занятках па вывучэнні зброі, боепрыпасаў і правілаў стральбы, на трэніроўках, вучэбных і кантрольных стрэльбах і інш. 2) Перыяд агнявога паражэння праціўніка перад атакай. Праводзіцца сіламі артылерыі, ракетных войск і авіяцыі для прарыву рубяжа абароны, пры ўводзе ў бой другіх эшалонаў (рэзерваў), а таксама ў абароне пры нанясенні контрудараў. Спыняецца з пераходам наступаючых у атаку або змяняецца агнявой падтрымкай атакі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
meta
met|a
ж.
1. фініш;
2.уст. мэта;
stanąć u ~y — дасягнуць мэты;
na daleką ~e — з далёкім разлікам;
z ~y разм.хутка; не марудзячы; не адкладваючы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
псава́ццанесов.
1. по́ртиться; (о механизме и т.п. — ещё) поврежда́ться;
ры́ба ху́тка псуе́цца — ры́ба бы́стро по́ртится;
2. (приходить в болезненное состояние, ослабляться) по́ртиться, расша́тываться, расстра́иваться;
3. (ухудшаться, делаться скверным) по́ртиться;
адно́сіны псую́цца — отноше́ния по́ртятся;
4. (от воспитания, дурного влияния) по́ртиться;
5.страд. по́ртиться; поврежда́ться; расша́тываться, расстра́иваться; уро́доваться; см. псава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
tick3[tɪk]v.
1. ці́каць (пра гадзіннік)
2. памяча́ць «пту́шачкай»
tick away[ˌtɪkəˈweɪ]phr. v. бе́гчы, ху́тка ісці́, ляце́ць (пра час);
Meanwhile the minutes kept ticking away. Між тым хвіліны ўсё ляцелі.
tick by[ˌtɪkˈbaɪ]phr. v. =
tick awaytick off[ˌtɪkˈɒf]phr. v.
1. рабі́ць паме́ту, ста́віць «пту́шачку»
2.infml даць наганя́й
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rasch
1.a
1) ху́ткі
2) жва́вы, уві́шны, бы́стры
3) запа́льчывы, нецярплі́вы
2.adv.
1) ху́тка
2) жва́ва;
die Árbeit geht ihm ~ von der Hand рабо́та ў яго спо́рна ла́дзіцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schméicheln
vi ліслі́віць, дагаджа́ць
es schméichelte ihm [ihn] — гэ́та яго́ це́шыла
das Bild ist geschméichelt — партрэ́т кры́ху прыхаро́шаны
er schméichelte sich, bald wíeder zu kómmen — ён це́шыў сябе́ надзеяй ху́тка вярну́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verpúffen
1.
viтэх., хім. успы́хнуць, ху́тка згарэ́ць; вы́гараць (аб выбуховых рэчах); перан. мець слабы́я вы́нікі, быць безвыніко́вым
2.
vt
1) расстраля́ць (усе патроны)
2) растра́ціць (дарэмна) (сваю энергію, сілы)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Stagnum litus edit, torrens properando recedit
Ціхая вада падмывае берагі, бурны паток, хутка пранёсшыся, адступае.
Тихая вода берега подмывает, бурный поток, быстро пронесясь, отступает.
бел. Ціха ходзіць, ды густа месіць. Ходзіць ціхенька, а думае ліхенька. Косю, косю ‒ ды ў аглоблі. Бойся не таго, хто крычыць, а таго, хто маўчыць.
рус. Тих, да лих, криклив, да отходчив. Не бойся срезня, бойся гнетня. Не бойся умного лихого, бойся смирного дурака. Не бойся того, кто песни поёт, а бойся того, кто дрем лет.
фр. Il n’est pire eau que l’eau qui dort (Нет хуже воды, чем та, что дремлет/спит).
англ. Still waters run deep (У тихой воды глубокое течение).
нем. Stille Wasser haben tiefen Grund (Тихие воды имеют глубокое дно).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Утвараць строкат (пра некаторых насякомых, птушак). Блытаючыся, балбатаў цецярук і бесперастанку стракаталі конікі, пераскакваючы з травінкі на травінку і абтрасаючы, як жывое срэбра, кроплі расы.Пташнікаў.У глыбіні нечага надворка стракаталі і мільгалі белым воллем у нерухомым вішняку быстрыя сарокі.Адамчык.// Утвараць рэдкія кароткія і частыя гукі (пра матор, кулямёт і пад.). [Курт] нават не чуў, як стракатаў яго аўтамат, бо ўсё вухала, грымела, калацілася і мацней за ўсё, здавалася, білася сэрца.Сабаленка.Поле поўніцца жыццём — спорна і дробна стракоча жняярка.Мележ.//Хутка працаваць на чым‑н., што ўтварае строкат. Стракочуць [у фінаддзеле] арыфмометрамі, ляскаюць костачкамі лічыльнікаў, падрахоўваючы не толькі рублі, а і капейкі.Навуменка.Зіна стракатала на машыне, Люська чытала.Марціновіч.//перан.Разм.Хутка, бесперастанку гаварыць, балбатаць. — Шкада, панове, — стракатала Ядзя, — што ў нас есці няма.Новікаў./упаэт.ужыв.І малы даверлівы шчыгол Аб сваіх прыгодах ёй [Галі] стракоча.Агняцвет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Апсо́м ’знянацку, хутка’ (Юрч.), аптэ́сам ’тс’ (Касп.). З польск.obcesem, obsesem ’нахабна, знянацку’, ад obces, obses з лац. (сярэдневяковага) obsessus ’апантаны’ (Дарашэўскі, 415); слова вядома ў старапольскай мове да XVIII ст. толькі ў форме тыпу obses. Беларускія формы ўзніклі ў выніку гукавых змен: апсом як творны склон слова *обс < *обсс < *обсъс < *о̇бсас; аптэсам з абцэсам, магчыма, у выніку субстытуцыі (т на месцы ц), у абодвух выпадках б перад глухім давала п. Гл. абцэсам.