pair2 [peə] v.
1. размяшча́ць па́рамі; падбіра́ць да па́ры; размяшча́цца па́рамі
2. спа́рвацца (пра жывёл)
pair off [ˌpeəˈrɒf] phr. v. разбіва́цца на па́ры (пра мужчын і жанчын);
All the others were pairing off and I was left on my own. Усе астатнія разбіліся на пары, а я застаўся адзін.
pair up [ˌpeəˈrʌp] phr. v. (with) разбіва́цца на па́ры (для працы, спартыўнай гульні, сяброўства)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пацяга́ць сов.
1. прям., перен. (нек-рое время) потаска́ть;
п. дро́вы — потаска́ть дрова́;
п. па суда́х — потаска́ть по суда́м;
2. (за что-л.) потаска́ть, подёргать;
3. (всё, многое) потаска́ть, перетаска́ть;
4. (украсть) потаска́ть;
п. усе́ я́блыкі — потаска́ть все я́блоки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абсалю́тны
(лац. absolutus)
1) безадносны, узяты без параўнання з чым-н. (напр. а. прырост насельніцтва);
2) неабмежаваны, поўны;
а-ая большасць — амаль усе;
а-ая велічыня — лік, узяты без знака плюс або мінус;
а-ая ісціна — вычарпальнае веданне аб’ектыўнай рэальнасці;
а. нуль — самая нізкая магчымая тэмпература (-273,16 °С);
а. слых — здольнасць дакладна вызначаць на слых любую ноту;
а. чэмпіён — спартсмен, які набраў найбольшую колькасць ачкоў у мнагабор’і.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
недарэ́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Сказаны, зроблены неўпапад, не да месца, недарэчы. [Юрка] хмурыўся і з прыкрасцю адмахваўся ад сясцёр, якія.. прыставалі з недарэчнымі роспытамі. Карпаў. Каб скасаваць сваю недарэчную выхадку, [Аніс] узяў пад локці Макара і Есіпа, якія, крыху збянтэжыўшыся, супыніліся ў парозе, і павёў іх наперад. Дуброўскі.
2. Неразумны, бяссэнсавы. Недарэчныя думкі. Недарэчная балбатня. □ Прэч усе недарэчныя разважанні, усе крыўды і дробныя непаладкі! Рамановіч. Самы факт, калі смерць вырывае са строю чалавека, які не прайшоў і паловы таго, што мог прайсці, здаецца недарэчным і несправядлівым. Хадкевіч. // Які робіць падобныя ўчынкі. Недарэчныя людзі.
3. Няўклюдны, няскладны (знешне). Маленькі, недарэчны яфрэйтар Кугель, які ляжаў у шпіталі ў мінулым годзе, выхваляўся, што ўласнымі вачыма бачыў крамлёўскія вежы. Дудо. Прайшлі апошнія рады [вясковых хлопцаў] — самых нізкарослых, крыху недарэчных, у вялікіх, не па росту шынялях. Арабей.
4. Які не адпавядае сітуацыі, абставінам. Снегавыя шапкі елак і хвой ледзь прыкметна пераліваліся недарэчным ружовым святлом. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абысці́ся, абыдуся, абыдзешся, абыдзецца; пр. абышоўся, ‑шлася, ‑шлося; заг. абыдзіся; зак.
1. Задаволіцца тым, што ёсць; знайсці выйсце са становішча, абмяжоўваючыся наяўнымі сродкамі. Ды зрабілі хлопцы з толкам, абышліся без вяроўкі: паяскі свае сабралі, у адзін усе звязалі. Дубоўка. // Здолець пражыць без каго‑, чаго‑н., не выкарыстаць каго‑, чаго‑н. Бацька, дзед і прадзед ўмелі іграць на скрыпцы і былі скамарохамі для ўсяе акругі. Ніводнае вяселле без іх не абышлося. Гарэцкі.
2. Так ці інакш паставіцца да каго‑, чаго‑н., выявіць пэўныя адносіны. Абысціся па-людску. Ветліва абысціся. □ Тут дзед пачаў пералічаць усе здарэнні, дзе з сялянамі абышліся несправядліва. Колас.
3. Выклікаць пэўныя расходы, страты; каштаваць. Перавозка грузаў абышлася ў 50 рублёў. □ Маёрава смерць дорага абышлася немцам. Гурскі.
4. Закончыцца добра, без непрыемнасцей; уладзіцца. Андрэй быў рады, што ўсё абышлося шчасліва. Шахавец. [Шафёр:] — Добра, што ўсё так абышлося. Кулакоўскі.
•••
Абысціся ў капейку (капеечку) — дорага каштаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
препя́тствие ср., прям., перен. перашко́да, -ды ж.;
ска́чки с препя́тствиями ска́чкі з перашко́дамі;
есте́ственные препя́тствия воен. прыро́дныя перашко́ды;
та́нковые препя́тствия воен. та́нкавыя перашко́ды;
чини́ть препя́тствия кому́-л. рабі́ць (ствара́ць) перашко́ды каму́-не́будзь;
брать препя́тствия спорт. браць перашко́ды;
преодолева́ть все препя́тствия пераадо́льваць усе́ перашко́ды;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
rachuba
rachub|a
ж.
1. лік, лічэнне;
stracić ~ę czasu — згубіць лік часу;
2. разлік;
to nie wchodzi w ~ę — гэта не бярэцца пад увагу;
wszystkie ~y zawiodły — усе разлікі аказаліся памылковымі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
перакапа́ць сов.
1. в разн. знач. перекопа́ть, переры́ть;
п. агаро́д — перекопа́ть огоро́д;
п. даро́гу — перекопа́ть (переры́ть) доро́гу;
2. (всё, многое) вы́копать, перекопа́ть;
п. усю́ бу́льбу — вы́копать (перекопа́ть) всю карто́шку;
3. переры́ть;
~па́ў усе́ шуфля́ды ў стале́ — переры́л все я́щики в столе́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ператачы́ць I сов., в разн. знач. переточи́ть;
п. усе́ нажы́ — переточи́ть все ножи́;
зана́дта п. дэ́таль — сли́шком переточи́ть дета́ль;
п. на́нава — переточи́ть за́ново
ператачы́ць II сов. (о червях и т.п.) источи́ть; (о мышах и т.п.) изгры́зть; (о кротах и т.п.) изры́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прама́заць сов., в разн. знач. прома́зать; (олифой — ещё) прооли́фить;
п. усе́ ча́сткі машы́ны — прома́зать все ча́сти маши́ны;
ён ~заў уве́сь дзень — он прома́зал весь день;
п. ра́мы пако́стам — прооли́фить ра́мы;
2. разг. прома́зать, промахну́ться;
п. па за́йцы — прома́зать по за́йцу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)