адда́цца, ‑дамся, ‑дасіся, ‑дасца; ‑дадзімся, ‑дасцеся, ‑дадуцца,
1.
2.
3.
4.
5. Перастаць злавацца, упарціцца; здацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адда́цца, ‑дамся, ‑дасіся, ‑дасца; ‑дадзімся, ‑дасцеся, ‑дадуцца,
1.
2.
3.
4.
5. Перастаць злавацца, упарціцца; здацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ско́расць, ‑і,
1. Ступень хуткасці руху каго‑, чаго‑н. або распаўсюджання чаго‑н.
2. Ступень хуткасці, з якой адбываецца які‑н. працэс, дзеянне і пад.
3.
4. Ступень хуткасці руху або вярчэння некаторых машын (аўтамабіля, матацыкла, станка і пад.), якая залежыць ад спосабу счаплення шасцярон.
5. У фізіцы — адносіны пройдзенага целам шляху да адпаведнага прамежку часу.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэа́тр, ‑а,
1. Род мастацтва, у якім жыццё адлюстроўваецца праз драматычнае дзеянне, ажыццёўленае акцёрамі перад гледачом.
2. Установа, арганізацыя, якая мае пэўны састаў артыстаў і ставіць спектаклі.
3. Будынак са сцэнай і залай для гледачоў, дзе адбываецца тэатральны паказ, а таксама сам паказ, спектакль.
4.
5.
•••
[Ад грэч. théatron — месца для відовішча; відовішча.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Spur
1) след, адбі́так
2)
3) лыжня́
4)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
проигра́ть
1. (в игре) прайгра́ць; прагуля́ць,
проигра́ть ша́хматную па́ртию прайгра́ць (прагуля́ць) ша́хматную па́ртыю;
проигра́ть немно́го де́нег прайгра́ць (прагуля́ць) тро́хі гро́шай;
2. (исполнить, сыграть) прайгра́ць;
проигра́ть вальс Шопе́на прайгра́ць вальс Шапэ́на;
3. (лишиться чего-л., утратить) прайгра́ць, прагада́ць;
проигра́ть суде́бный проце́сс прайгра́ць судо́вы працэ́с;
проигра́ть в чьём-л. мне́нии стра́ціць у чыі́х-не́будзь вача́х;
я ничего́ не проигра́л, отказа́вшись от ва́шего предложе́ния я
4. (играть некоторое время) прагуля́ць; (на музыкальном инструменте, на сцене) прайгра́ць;
де́ти весь день проигра́ли на у́лице дзе́ці ўвесь дзень прагуля́лі на ву́ліцы;
мы весь ве́чер проигра́ли в домино́ мы ўвесь ве́чар прагуля́лі ў даміно́;
проигра́ть весь ве́чер на роя́ле прайгра́ць уве́сь ве́чар на рая́лі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сто́ить
1. (о цене) каштава́ць;
ско́лько сто́ит? ко́лькі кашту́е?;
2. (заслуживать) быць ва́ртым;
он не сто́ит сожале́ния ён не ва́рты спачува́ння (спага́ды);
не сто́ит того́
3. (надо, следует)
э́ту кни́гу сто́иит проче́сть гэ́ту кні́гу ва́рта прачыта́ць;
4. (как только, едва)
сто́ит сказа́ть одно́ сло́во, как он перебива́ет ва́рта сказа́ць адно́ сло́ва, як ён перапыня́е;
5. (требовать) каштава́ць;
э́то сто́ило большо́го труда́ гэ́та каштава́ла вялі́кіх намага́нняў;
◊
овчи́нка вы́делки не сто́ит аўчы́нка вы́рабу не ва́рта, вычы́нка даражэ́йшая за аўчы́нку; аўчы́нка не ва́рта вычы́нкі;
ничего́ не сто́ит сде́лать э́то
сто́ит то́лько заикну́ться ва́рта то́лькі заікну́цца;
игра́ не сто́ит свеч гульня́ не ва́рта све́чак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ла́та 1, ла́тка ’лапік’ (
Ла́та 2, ла́ты, ла́тэ ’паплеціна, жэрдкі, на якія насцілаецца страха’ (
Ла́та 3 ’сярэдняя перасоўная аднасценная сетка з заходам’ (
Лата́ ’жулік’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
край
1. (канец) Rand
на са́мым краі́ ganz am Rand [Énde], am äußersten Énde;
па края́х an den Rändern, an den Énden;
пярэ́дні край (абаро́ны)
2. (тэрыторыя) Región
Пале́скі край das Paléssje-Gebíet, die Región Paléssje;
3. (краіна) Land
4. (у футболе) Flügel
на краі́ све́ту am Énde der Welt;
слу́хаць краем ву́ха mit hálbem Ohr zúhören;
на краі́ гі́белі am Ránde des Verdérbens;
це́раз край im Überfluss;
лі́цца це́раз край überlaufen
налі́ць да краёў rándvoll éinschenken;
хапану́ць це́раз край étwas Únangenehmes ságen [tun
канца́ і краю няма́ es nimmt kein Énde;
з краю ў край; ад краю да краю von éinem Énde (des Lándes) zum ánderen;
мая ха́та з краю,
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
sich
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fértig
1.
1) гато́вы, зро́блены
2) уме́лы, майстэ́рскі
2.
3.
~ máchen, sich падрыхто́ўвацца, быць напагато́ве
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)