áusraufen

vt вырыва́ць; выдзіра́ць, вышчы́кваць (валасы, траву і г.д.)

sich die Háare ~ — рваць на сабе́ валасы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

belíeben

vt, vi vimp жада́ць (сабе), хаце́ць, мець жада́нне

tu, was dir ~ — рабі́, як сам мярку́еш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áneignen

(sich) (D, a)

1) прысво́йваць (сабе што-н.), прылаўча́ць (што-н.)

2) засво́йваць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áusdenken

*

1.

vt даду́мваць

2.

: (sich)

(D) выдумля́ць, сачыня́ць, прыду́мваць

sich éinen Plan ~ — наме́ціць сабе план

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zermártern

1.

vt зму́чыць, замардава́ць

sich (D) den Kopf ~ — лама́ць сабе́ галаву́

2.

(sich) зму́чыцца, нацярпе́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

siebie

сябе, сабе;

daleko od siebie — далёка ад сябе;

być u siebie — быць у сябе;

wychodzić z siebie — выходзіць з сябе;

być pewnym — быць упэўненым у сабе;

pewny siebie — самаўпэўнены;

dojść do siebie — ачуняць; ачуцца; апамятацца, ачомацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пасабе́йку ’паасобку, па сабе’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ). Беларускае. Утворана ад зваротнага займенніка сябе пры дапамозе прыстаўкі па‑ і суфікса ‑к‑y (Шуба, Прыслоўе, 63) — варыянта суфікса ‑к‑i (удоўжкі, ту́такі). Інфікс ‑й‑, магчыма, пад уплывам прыслоўяў: слуц. аднэйка ’аднойчы’, глус. двойкі ’двойчы’, тройкі ’тройчы’. У іншых слав. мовах лексемы адрозніваюцца суфіксамі: рус. арханг. поособице, польск. posobkiem, w posobicy, серб.-харв. по̀себице, по̀себно, макед. посебно (укр. зосібна) ’паасобку’, польск. posobnie, posobny, н.-луж. posobicy, чэш. posobný ’па чарзе, (ісці) адзін за адным’, ст.-слав. пособь ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рамату́с ’хвароба рэўматызм’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Станк.), таксама рама́тыз, раматызма, рамаці́зма, рамаці́зна (Сл. ПЗБ), рамаці́знасць (Юрч.), ромаці́з (ТС), сюды ж рамаці́жнік ’лекавая трава для лячэння раматусу’ (Юрч.), рамаці́знік ’хворы на раматус’ (Юрч.). Асвоенае ў народнай мове запазычанне з лац. rheumatismus, магчыма, праз ням. Reumatismus. Першасна з грэч. ρενματισμός ’струмень, цячэнне’, бо старажытныя грэкі ўяўлялі сабе, што ўзбуджальнік хваробы расцякаецца па целе. Відавочна, з’яўляецца народнай адаптацыяй замежнай словаформы, што абумовіла варыятыўнасць гучання; паводле Фасмера (3, 455) рус. рамати́с пад уплывам народнай этымалогіі (рама ’плячо’ і тискать ’ціснуць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пашко́дзіць

1. (што-н) beschädigen vt; verlétzen vt (параніць);

пашко́дзіць сабе́ нагу́ sich (D) das Bein verlétzen;

2. (каму-н, чаму-н) scháden vi, Scháden zúfügen [ánrichten] (D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шыць nähen vt; schnéidern vt; stícken vt, vi (вышываць);

шыць намашы́не кравец mit der Maschíne nähen;

шыць сабе́ што-н (ушвачкі, краўца) sich (D) etw. nähen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)