Verbum

сабе́​^I зваротны займ sich (пры дзейніку ў 3-й асобе); mich, mir, uns (пры дзейніку ў 1-й асобе); dich, dir, euch (пры дзейніку ў 2-й асобе);

ці ты купі́ў сабе́ кні́гу? hast du dir ein Buch gekáuft?;

уяві́це сабе́! stéllen Sie sich vor!;

ён ду́мае то́лькі аб сабе́ er denkt nur an sich;

◊ рэч у сабе́ філас das Ding an sich;

мне не па сабе́ разм mir ist nicht wohl;

сам па сабе́ an (und für) sich; als sólcher;

мець пры сабе́ dabéihaben* vt

сабе́​^II часц разм für sich hin, úngezwungen; часцей не перакладаецца:

так сабе́ nicht besónders; so lalá (разм); mäßig;

як сябе́ адчува́еш? – Нічо́га, так сабе́ Wie geht es dir? – Es geht so, só lalá;

нічо́га сабе́ ся́бар! іран das ist mir aber ein féiner Freund!

злама́ць zerbréchen* vt, zerschlágen* vt;

злама́ць сабе́ нагу́ sich (D) das Bein bréchen*;

◊ злама́ць сабе́ галаву́ [шы́ю] sich (D) das Geníck [den Hals] bréchen*

мясці́ць (змяшчаць у сабе) fássen vt; áufnehmen* (können*) vt

наму́льваць, наму́ляць (нагу і г. д.) sich (D) etw. wund réiben*;

наму́льваць сабе́ мазалі́ на рука́х Schwíelen bekómmen*;

наму́льваць сабе́ мазалі́ на нага́х Blásen an den Füßen bekómmen*;

наму́льваць сабе́ но́гі да крыві́ sich (D) die Füße wund [blútig] laufen*

змяшча́ць

1. гл змясціць;

2. (утрымліваць, заключаць у сабе) enthálten* vt