Verbum

ко́ўзкі, -ая, -ае (разм.).

1. Зусім гладкі, які не стварае трэння і на якім цяжка ўтрымацца; слізкі.

Коўзкая сцежка.

2. Які мае гладкую паверхню і рухаецца шляхам слізгання.

Коўзкія санкі.

|| наз. ко́ўзкасць, -і, ж.

пара́дкам, прысл. (разм.).

1. У значнай ступені, даволі моцна, многа.

Ён ужо п. пастарэў.

2. Як мае быць, як след.

Ніхто п. не ведаў, куды яны паехалі.

3. Па парадку.

П. абыходзіць усе двары.

сем’яні́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сямейны чалавек.

2. Той, хто мае неабходныя для сямейнага жыцця якасці.

Бачу, што ты будзеш добрым сем’янінам.

|| ж. сем’яні́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

сталагмі́т, -а, М -мі́це, мн. -ы, -аў, м.

Вапняковае ўтварэнне на дне пячор, якое ўзнікае пры падзенні зверху капель вады, насычанай кальцыем і вуглякіслым газам, і мае выгляд стаячага ледзяша.

|| прым. сталагмі́тавы, -ая, -ае.

ювелі́рны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да вырабаў з каштоўных металаў і камянёў.

Ювелірная майстэрня.

Ювелірныя вырабы.

2. перан. Тонкі, дасканалы, такі, як у ювеліра; умела і старанна апрацаваны.

Ювелірная работа.

Ювелірнае выкананне.