патро́іцца, ‑троіцца;
Павялічыццаў тры разы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патро́іцца, ‑троіцца;
Павялічыццаў тры разы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабялі́ць, ‑бялю, ‑беліш, ‑беліць;
1. Пафарбаваць белым.
2. і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадузя́тасць, ‑і,
1. Уласцівасць прадузятага.
2. Прадузятыя адносіны да каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праду́шына, ‑ы,
Тое, што і прадуха.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадэфілі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Урачыста прайсці (на парадзе, дэманстрацыі і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прафа́н, ‑а,
Недасведчаны ў якой‑н. галіне чалавек.
[Ад лац. profanus — неазнаёмлены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і ‑сучу, ‑сучаш, ‑суча;
Сукаючы, прымацаваць, далучыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысу́ха, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхаджа́нін, ‑а;
Веруючы, які належыць да якога‑н. царкоўнага прыходу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пры́чапка, ‑і,
Тое, што і прычэпка (у 2, 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)