Verbum

відаво́чна.

1. пабочн. сл. Напэўна, відаць, мабыць.

Ён, в., да нас сёння не прыедзе.

2. прысл. Яўна, прыметна; адкрыта.

Яны робяць усё в.

3. безас., у знач. вык. Ясна, бясспрэчна.

Было в., што чалавеку не хапае вопыту ў гэтай справе.

амфітэа́тр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У старажытных грэкаў і рымлян: збудаванне для масавых відовішчаў, у якім месцы для гледачоў узвышаліся паўкругам.

2. У сучасным тэатры: рады крэслаў размешчаныя ў зале за партэрам, а таксама частка залы, дзе яны размешчаны.

няхва́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. каго-чаго. Адсутнасць каго-, чаго-н. у неабходнай колькасці; недахоп чаго-н.

Н. часу.

Н. спецыялістаў.

2. чаго і ў чым. Адсутнасць дастатковых сродкаў для існавання; нястача.

Яны не ведаюць няхваткі ў прадуктах харчавання.

пакаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак.

1. што. Прымусіць каціцца.

П. бервяно.

2. Хутка паехаць, адправіцца куды-н. (разм.).

Машына пакаціла ў бок горада.

Яны пакацілі на поўдзень.

3. каго-што. Паваліць, прымусіць упасці (разм.).

Ён пакаціў мяне на зямлю.

гры́зціся, -зу́ся, -зе́шся, -зе́цца; -зёмся, -зяце́ся, -зу́цца; гры́зся, -злася; -зі́ся; незак.

1. Кусаць адзін аднаго зубамі (пра жывёл).

Сабакі грызуцца.

2. перан. Сварыцца, лаяцца адзін з адным (разм.).

Яны грызуцца паміж сабой.

|| зак. пагры́зціся, -зу́ся, -зе́шся, -зе́цца; -зёмся, -зяце́ся, -зу́цца; -зі́ся.

панастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. чаго. Паставіць вялікую колькасць чаго-н.; набудаваць многа чаго-н.

П. слупоў.

П. новых хат.

2. што. Нацэліць куды-н. усё, многае.

П. рэвальверы на каго-н.

3. што. Зрабіць стаячым усё, многае.

П. каўняры.