home1 [həʊm] n.

1. дом, жыллё;

make a home for smb. прытулі́ць каго́-н.

2. ро́дны дом, ро́дны кут; радзі́ма;

ancestral home бацько́ўскі дом;

feel a longing for home сумава́ць па ро́дных мя́сцінах

3. сям’я́; сяме́йнае жыццё;

She comes from a poor home. Яна родам з беднай сям’і.

4. прыту́лак; пансіяна́т;

a children’s home дзетдо́м;

a dog’s home прыту́лак для бяздо́мных саба́к;

an old people’s home дом для састарэ́лых;

a rest home дом адпачы́нку

at home

1) до́ма

2) лёгка, во́льна, камфо́ртна;

Make yourself at home. Адчувайце сябе як дома.

3) у сваёй краі́не, ро́дным го́радзе і да т.п.;

The Prime Minister is not as popular at home as he is abroad. Прэм’ер-міністр не так папулярны ў сваёй краіне, як за мяжой;

a home from home BrE/a home away from home AmE другі́ дом;

feel at home with smth. до́бра ве́даць што-н.;

She feels at home with English. Яна добра валодае англійскай мовай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дом м.

1. (будынак) Haus n -es, Häuser;

жылы́ дом Whnhaus n, Whngebäude n -es, -;

аднакватэ́рны дом infamili¦enhaus n;

шматкватэ́рны дом Mhrfamili¦enhaus n, (großes) Whnhaus n;

буйнапанэ́льны дом Grßplattenhaus n;

но́вы [суча́сны] дом Nubau m -s, -bauten;

2. (жыллё, кватэра) Behusung f -, -en; Whnung f -, -en; Quarter [kvar-] n -s, -e; Logis [-´ʒi:] n - [-´ʒi:(s)], pl - [-´ʒi:s];

3. (сям’я) Famli¦e f -, -n;

4. (установа) Heim n -(e)s, -e; Haus n; nstalt f -, -en;

дом адпачы́нку Erhlungsheim n;

дом культу́ры Kultrhaus n;

дзіця́чы дом Knderheim n;

начле́жны дом Nchtasyl n -s, -e;

інвалі́дны дом Behndertenheim n;

радзі́льны дом Entbndungsheim n;

вар’яцкі дом rrenhaus n;

зада́нне на дом Husaufgabe f -, -n;

дапамага́ць у доме im Hushalt hlfen*;

зада́ць на дом (für zu Huse) ufgeben*;

сумава́ць па доме Himweh hben;

5. (дынастыя) Haus n;

з дому … gebrene …

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

long

I [lɔŋ]

1.

adj.

1)

а) даўгі́, до́ўгі

б) празьме́рна даўгі́, праця́глы

2) даўгі́ (у даўжыню́, паме́рам)

two meters long — даўжынёю два мэ́тры

a speech five pages long — прамо́ва на пяць бачы́наў

3) даўгі́ час

I have not seen him for a long time — Я даўно́ яго́ ня ба́чыў

4) Phon., Gram. даўгі́ (гук)

2.

adv.

1) до́ўга

I can’t stay long — Я не магу́ до́ўга застава́цца

not long — нядо́ўга

2) all night long — усю́ ноч

3) long ago — даўно́

4) даўгі́ час пе́рад ці пасьля́

long since — даўгі́ час пасьля́

long before — даўгі́ час пе́рад, за́даўна пе́рад

not long before — незадо́ўга да

3.

n.

даўгі́ час

for long — на даўгі́ час, надо́ўга

not for long — ненадо́ўга

- before long

- So long!

- the long and the short of it

II [lɔŋ]

v.i.

1) мо́цна хаце́ць, пра́гнуць

He longs to go home — Яго́ ця́гне дамо́ў

2) тужы́ць, сумава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

па¹, прыназ.

I. з М адз. і Д мн.

1. Указвае на прадмет, паверхню або межы, дзе што-н. адбываецца.

Ехаць па дарозе.

Ісці па слядах звера.

Страляць па акопах.

2. Абазначае кола дзейнасці або сферу распаўсюджвання дзейнасці.

Чаканка па метале.

Працаваць па найме.

Чэмпіянат свету па шахматах.

3. Указвае прамежак часу, перыяд, на працягу якога што-н. паўтараецца.

Па тыдні знаходзіцца ў камандзіроўках.

4. Паказвае дзеянне, што выклікае які-н. стан.

Сумаваць па бацьку.

Туга па радзіме.

5. 3 дапамогай чаго-н.

Перадаваць па радыё.

Вывучыць па новым падручніку.

Паслаць па пошце.

6. У адпаведнасці, згодна з чым-н., на аснове чаго-н.

Працаваць па плане.

Дзейнічаць па законе.

Апрануты па модзе.

Па ўсіх правілах.

Работа па сілах.

Меркаваць па знешнім выглядзе.

7. Указвае на прадмет ці асобу, а таксама на якасць, уласцівасць каго-, чаго-н.

Па прафесіі інжынер.

Па сацыяльным становішчы рабочы.

Родны па бацьку.

Таварыш па зброі.

8. Ужыв. пры абазначэнні спосабу дзеяння.

Рабіць па справядлівасці.

Расказаць усё па парадку.

Сказаць па сакрэце.

9. Указвае на прычыну дзеяння.

Зрабіць што-н. па непаразуменні.

Паехаць па ўласнай ахвоце.

10. 3 мэтай, для чаго-н.

Мерапрыемствы па павышэнні ўраджайнасці.

11. Ужыв. для ўказання на падставу, абгрунтаванне.

Здагадацца аб намеры па вачах.

12. Указвае на колькасць пры размеркаванні, абазначэнні цаны, паслядоўнасці, на велічыню, памер.

Даць дзецям па цукерцы.

Перабіраць па каліве.

Кляваць па зярнятку.

Па рублі штука.

Бег па крузе.

Кавалкі па метры.

Качаны па вядры.

13. У спалучэнні з ліч., што абазначаюць цану кожнага ці колькасць, што прыпадае на кожнага, ужыв.

а)

В з ліч. ад «двух» і далей: па два (дзве), па тры, па чатыры, па пяць, па дзесяць, па сорак, па чатырыста, па двое, па трое;

б) Д і М з ліч. «адзін»: па аднаму і па адным;

в) асабліва спалучаюцца: па паўтара, па паўтары.

II. з В.

1. таксама з М. Указвае на напрамак дзеяння або на месца размяшчэння каго-, чаго-н. (са словамі «бок», «край», «рука» з азначэннямі).

Па абодва бакі дарогі.

Ехаць па правым баку.

Па левай руцэ цягнуўся лес.

2. Ужыв. для абазначэння прасторавай або часавай мяжы.

Улезці ў ваду па пояс.

У адпачынку па 20 кастрычніка.

Работы па горла (перан.: вельмі многа).

3. Указвае на прадмет як мэту руху ці перамяшчэння.

Схадзі па бацьку.

Ісці ў лес па грыбы.

III. з М.

1. Указвае на паверхню ці мяжу, дзе што-н. адбываецца.

Ісці па вуліцы.

Ляпнуць па плячы.

Расставіць кнігі па паліцах.

2. Указвае на месцы, што наведваюцца кім-н.

Бегаць па знаёмых.

Хадзіць па тэатрах.

3. Указвае на тое, на што накіравана якое-н. дзеянне.

Удар па ворагу.

Пагладзіць па галоўцы.

4. Пасля чаго-н.

Па сканчэнні тэрміну.

На наступны дзень па прыездзе.

Па абедзе.

5. Указвае на меру часу ці на тэрмін.

Прыём наведвальнікаў па чацвяргах (гэта значыць кожны чацвер). Работа разлічана па мінутах (гэта значыць вельмі дакладна).

6. Указвае на падставу, аснову якога-н. дзеяння.

Ведаем вас па газетах.

Разумець па вачах.

Па ягоным твары было відаць, што чалавек вельмі расхваляваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страда́ть несов.

1. (от чего и без доп.) паку́таваць; (мучиться) му́чыцца;

страда́ть от бо́ли паку́таваць ад бо́лю;

он о́чень страда́л ён ве́льмі паку́таваў (му́чыўся);

страда́ть душо́ю паку́таваць (му́чыцца) душо́ю;

2. (за кого, за что) цярпе́ць (непрые́мнасці), паку́таваць; (переживать) перажыва́ць;

страда́ть за пра́вду цярпе́ць (непрые́мнасці) за пра́ўду;

страда́ть за больно́го дру́га паку́таваць (перажыва́ць) за хво́рага ся́бра;

3. (терпеть ущерб) не́сці стра́ты, цярпе́ць (стра́ты, уро́н, непрые́мнасці);

страда́ть от тесноты́ цярпе́ць (непрые́мнасці) ад цеснаты́;

4. (быть плохим) быць дрэ́нным; мець зага́ны (у чым), быць у заняпа́дзе; кульга́ць; (быть недостаточным) нехапа́ць (каму, чаго), бракава́ць (каму, чаго);

у него́ страда́ет па́мять у яго́ дрэ́нная па́мяць;

у него́ страда́ет орфогра́фия у яго́ дрэ́нная арфагра́фія, у яго́ зага́ны (ён ма́е зага́ны) у арфагра́фіі, у яго́ кульга́е арфагра́фія;

страда́ть ра́зными недоста́тками мець ро́зныя недахо́пы;

5. (болеть) хварэ́ць (на што, чым);

страда́ть головны́ми бо́лями у яго́ ча́ста балі́ць галава́;

6. (тосковать, томиться по ком-, чём-л.) сумава́ць (па кім, па чым, аб кім, аб чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перада́ць, ‑дам, ‑дасі, ‑дасць; ‑дадзім, ‑дасце, ‑дадуць; пр. перадаў, ‑дала, ‑дало; зак.

1. каго-што. Аддаць, уручыць каму‑н. Перадаць дзіця на рукі мацеры. Перадаць запіску. Перадаць пасылку. □ — Скончана, — сказаў .. [Гушка], — грошы ў кішэні. Заўтра адно трэба будзе Сурвілу іх перадаць. Чорны. Калі падыходзілі ўжо да дому, Іван Міхайлавіч перадаў Сяргею сетку. Шахавец. — Ну, то хадзем наверх, да сакратара. Ты яму раскажаш усё і перадасі свой пратакол. Галавач. // што. Паслаць, падаць якім‑н. спосабам, з дапамогаю чаго‑н. Перадаць чарцёж па фотатэлеграфу. Перадаць электраэнергію запасной лініі. Перадаць шайбу нападаючым на правы край.

2. каго-што. Аддаць у чыё‑н. карыстанне. Ён [Уладан] магутнымі рукамі Горы, шахты і палі, Што бясконцымі вякамі Заняволены былі, Перадаў народу ў рукі. Грахоўскі. На поле прывялі другога парабка і загадалі Адасю перадаць яму коні. Чорны. // што. Уступіць свае правы каму‑н. Іх [рабочых калон] цвёрды закон — Перадаць над краінай Уладу Саветам. Глебка. Раманенка перадаў камандаванне танкам старшыне Ігнатаву, а сам застаўся ў вёсцы шукаць сям’ю. Шамякін. // што. Падзяліцца з іншымі сваімі ведамі, вопытам і пад. Перадаць свае веды моладзі. □ [Патапаў:] Мяне і маіх сяброў паслала сюды партыя, каб мы перадалі маладым беларускім кадрам свой вопыт. Крапіва.

3. каго-што. Аддаць на разгляд каму‑н., накіраваць у наступную інстанцыю. Перадаць справу ў суд. □ Яна не памылілася.. Машына спынілася каля турмы. Немцы з камендатуры перадалі яе турэмшчыкам. Тыя абыякава паглядзелі на паперку з камендатуры, абшукалі па звычцы, і Ніна апынулася ў камеры. Мележ.

4. што. Паведаміць, расказаць, пераказаць каму‑н. пра пачутае, убачанае і г. д.; зрабіць што‑н. вядомым. Перадаць сенсацыйную навіну. □ Пятро не ўтрымаўся і сам перадаў пану сёе-тое з таго, што пачуў ад пастушка. Пальчэўскі. Зіна не ўтрымала сакрэту і перадала ўсім. Кавалёў. // што і з дадан. сказам. Давесці да ведама чыю‑н. просьбу, даручэнне, паўтараючы сказанае. Перадаць прывітанне. Перадаць падзяку. □ Бывай здаровенька!.. Бывай! Бацькам паклон мой перадай... Колас. — Перадай Валі, каб кідала ўсё і перабіралася да нас. Якімовіч. [Мікола:] — Перадайце, што жыву нядрэнна, сумаваць няма калі, работы процьма. Краўчанка. // што. Правільна сфармуляваць сутнасць чаго‑н., пераказаць сваімі словамі змест чаго‑н. Перадаць асноўную думку аўтара. Перадаць змест апавядання.

5. што. Адлюстраваць, выразіць што‑н. якімі‑н. сродкамі. Пісьменнік здолеў характэрнае для кожнага вобраза перадаць трапным, самабытным словам. Юрэвіч. Раскажы пра цуды-верфі, Пра каралавую гаць, Каб я мог у звонкіх вершах Усё, што скажаш, перадаць. Таўбін.

6. што. Распаўсюдзіць, давесці да ведама якім‑н. спосабам. Букрэй перадаў па ланцужку каманду спыніцца. Колас. У хату ўвайшоў пасыльны і перадаў салдатам загад — збірацца. Прокша. // што. Распаўсюдзіць сродкамі тэхнічнай сувязі. Перадаць канцэрт па тэлебачанню. Перадаць загад па селектары.

7. што. Распаўсюдзіць на каго‑н. якія‑н. якасці, прыкметы. Перадаць сваю ўпэўненасць прысутным. □ Дажджлівы жнівень мала таго, што затрымаў даспяванне збажыны, дык ён перадаў яшчэ сваю плаксівасць верасню. Пальчэўскі.

8. што, чаго і без дап. Даць, аддаць чаго‑н. больш, чым трэба; перабавіць. Перадаць лішнія пяць рублёў пры разліку. □ — Даволі гуляць — молат з напільнікам чакаюць. — Або не пачакаюць яшчэ які тыдзень? — Не магу без працы. Нябось сам і хвіліны не перадасі на гульню... Гартны.

9. Разм. Перайсці меру ў чым‑н., перастарацца. [Саладуха:] — Што ты ад яго хочаш, выхадны дзень, няхай крыху адпачне. [Высоцкі:] — Не вельмі ён перадаў. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

for

[fɔr; unstressed fər]

1.

prep.

1) за́між, заме́ст; узаме́н за што

We used boxes for chairs — Мы ўжыва́лі скры́нкі заме́ст крэ́слаў

2) за

We stand for peace — Мы за мір

ten apples for a dollar — дзе́сяць я́блыкаў за даля́р

We thanked him for his kindness — Мы падзя́кавалі яму́ за яго́ную ве́тласьць

He was punished for stealing — Яго́ пакара́лі за крадзе́ж

3) для, дзе́ля

books for children — кні́гі для дзяце́й

just for fun — то́лькі дзеля жа́рту

a present for you — падару́нак для цябе

4) на

for a few minutes — на ко́лькі хвілі́н

to go for a walk — пайсьці́ на прахо́дку, прайсьці́ся

5) з; ад

for joy — з ра́дасьці

for fear — са стра́ху

medicine for a cough — лек ад ка́шлю

6) па

to send for a doctor — пасла́ць па ле́кара

to long for home — сумава́ць па до́ме

7) як на

it is warm for April — Цёпла як на красаві́к

8) пазнача́е адле́гласьць, ча́с

We walked for a mile — Мы йшлі́ мі́лю

He worked for an hour — Ён працава́ў гадзі́ну

to wait for years — чака́ць гада́мі

9) на у́ма)

a check for $20 — чэк на два́ццаць даля́раў

10) па-за, ня гле́дзячы на

for all that — ня гле́дзячы на ўсё гэ́та

For all his faults, we like him — Ня гле́дзячы на ўсе́ яго́ныя зага́ны, мы лю́бім яго́

2.

conj.

таму́, што; дзеля таго́, што; бо

We can’t go, for it is raining — Мы ня мо́жам ісьці́, бо йдзе дождж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

па прыназ.

1. (на паверхні) auf (D, A), über (A);

е́хаць па по́лі über das Feld fhren*;

2. (у галіне чаго-н.) in (D); auf dem Gebet;

спабо́рніцтва па ша́хматах Schchwettkampf m -es, -kämpfe;

экза́мен па матэма́тыцы Mathematkprüfung f -, -en;

камітэ́т па раззбрае́нні usschuss für brüstung;

3. (дзеянне) in (D), durch (A); (A) entlng;

ісці́ па ву́ліцы die Strße entlng ghen*;

4. канц. (згодна, у адпаведнасці з) laut (D), nach (D); auf (A); gemäß (D) (пасля наз.);

па распараджэ́нні (каго-н.) auf j-s nordnung;

па жада́нні auf Wunsch;

5. (пры дапамозе чаго-н.) mit (D), per (A);

па по́шце mit der Post; per Post;

па тэлеба́чанні im Frnsehen;

па ра́дыё im Rndfunk;

паве́даміць па ра́дыё über Funk mtteilen;

6. (з лічэбнікам):

шэ́рагі па шэсць чалаве́к Rihen zu je sechs Persnen [Mann];

па дво́е zu zweit; jweils zwei;

7. рэдк. nach;

па абе́дзе am Nchmittag; nach dem Mttagessen;

8. (з він. скл. – па каго-н, па што-н.) nach (D), in (A); um j-n (etwas) zu hlen;

хадзі́ць па грыбы́ in die Plze ghen*;

пасла́ць па цыгарэ́ты nach Zigartten schcken;

пайсці́ па до́ктара den Arzt hlen;

я па цябе́ зайду́ ich hle dich ab;

9. (з він. скл. – пра канец адрэзку часу) bis (A), bis zu (D);

па ве́расень bis Septmber;

па ме́ншай ме́ры wnigstens;

яму́ было́ не па сабе́ ihm war nicht recht wohl (zumte);

сумава́ць па дзе́цях sich nach den Kndern shnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хвост, хваста, М ‑сце, м.

1. У жывёл: прыдатак (звычайна рухомы) на заднім канцы цела. Валерык ускудлаціў валасы, стаў на карачкі, грозна засоп і пасунуўся пад паветку, дзе, адганяючы хвастом аваднёў, мірна хрумстаў канюшыну рослы рабы бычок. Шашкоў. Конік бадзёра цупае па дарозе, памахвае доўгім хвастом. Навуменка. // Значна звужаная канцавая частка цела (у рыб, паўзуноў і пад.). Хвост яшчаркі. □ Вільнула рыбка хвастом і нырнула на дно мора. Якімовіч. [Вугор] мае доўгае, выцягнутае, крыху сплюснутае з бакоў тулава, якое спераду заканчваецца вузкай галоўкай са скошаным пад вострым вуглом ілбом і маленькімі вочкамі, а ззаду паступова пераходзіць у доўгі і дужы хвост-вясло. Матрунёнак. // перан. Разм. У значэнні адзінкі падліку жывёлы. Ад кожнага хваста — пуд жыта, пуд бульбы або замест бульбы дзесяць рублёў грашыма. Брыль. // Футра пушнога звера (з прыдатка на задняй частцы цела), якое выкарыстоўваецца як гаржэтка, абшыўка і пад. Шапка з хвастоў пясца. // Пучок пер’я на заднім канцы цела птушак. У берагавой ластаўкі хвост кароткі, раздвоены і мае форму невялікіх тупых вілачак. В. Вольскі. А вось танканосы бакас, куртатая балотная птушачка, яшчэ хітрэй прыдумаў — хвастом спявае! Ігнаценка.

2. Задняя, канцавая частка лятальнага апарата (самалёта, ракеты і пад.). Уздоўж фюзеляжа да сценак прыладжаны лаўкі, а ў хвасце складзена маёмасць, якую ў абкоме падрыхтаваў падпольшчыкам. Новікаў. Разгарачаны Сцяпанаў упрытык наблізіўся да хваста «юнкерса». Алешка.

3. Крайняя, ніжняя, задняя канцавая частка чаго‑н. Хвост папяровага змея. Хвост бурака. // Росчырк (у літары, цыфры, арнаменце і пад.). Пакручасты кароткі хвост, прыроблены да апошняй літары, і распырсканае ў канцы чарніла павялі на думку, што начальнік спяшаўся. Асіпенка. // Вісячы канец (вяроўкі, пугі і пад.). Толькі ж у рукзаку Стаў завязваць хвасты, Бачу ў шафе ў кутку Сіні сшытак таўсты. Нядзведскі.

4. Доўгая, звівістая паласа (дыму, пылу і пад.). Там-сям па кругавіне горада стаялі, бы вытачаныя, фабрычныя трубы з хвастамі цёмнага дыму. Колас. На двор МТС узышла машына і прыцягнула за сабой доўгі хвост пылу. Дуброўскі. // Светлая паласа, якую пакідае за сабой рухомае цела (камета, ракета і пад.). [Віця] неаднойчы наглядаў, як зрывалася раптам нейкая зорка, чыркала аб другія, якіх на небе было безліч, і з зыркім хвастом ляцела ўніз, пакуль не рассыпалася бясследна. Паўлаў.

5. Разм. Задняя частка падола адзежы, якая цягнецца па зямлі. Хвост сукенкі.

6. Разм. Рад людзей, што рухаюцца за кім‑, чым‑н. За .. [Сымонам] заўсёды цягнуўся шумлівы і стракаты хвост дзяцей. Хомчанка. За .. [афіцэрам], на конях, высыпаў цэлы хвост удалых меншых чыноў. Чорны. // Група людзей, якія стаяць адзін за адным, чакаючы чаго‑н.; чарга. Маладыя людзі перад Новым годам прыйшлі ў магазін купіць віна і цукерак. Хвост даволі доўгі, пасоўваецца марудна. Лужанін. // Той, хто неадступна ходзіць за кім‑н. Лічаць нас [хлопцаў] яе [дзяўчыны] хвастом, Хай! — не навіна. Мы ж і ў голаў не бяром — Восем і адна. Куляшоў. // Той, хто высочвае каго‑н., шпіёніць за кім‑н. Частыя выезды друкара Максіма да сваякоў маглі прыцягнуць за ім хвост. Якімовіч. Вечарам Жан ішоў са сваім сябрам па вуліцы. Недалёка ад вакзала яны адчулі «хвост». Новікаў. // Пра наяўнасць сям’і, дзяцей. [Ігнат:] — Я чалавек халасты, прастуды не баюся, і калі заб’юць, хоць гэта не пажадана, — ніякіх хвастоў ззаду. Гурскі.

7. Задняя, канцавая частка атрада, каравана і пад., якія рухаюцца. Галава калоны замаруджана, стомлена паднімалася ўгару, а хвост яе імкліва каціўся да моста, напіраючы на пярэдніх. М. Ткачоў. // Заднія, апошнія вагоны поезда. [Начальнік:] — Я прайшоў увесь цягнік ад галавы да хваста, ды не аднойчы, а двойчы. Дубоўка. З акна [будкі] было відаць.. сярэдзіну і хвост [эшалона]. Мележ.

8. перан. Разм. Частка работы, не выканання, не закончаная ў тэрмін. Так лягчэй будзе для ўчотчыка, чымся мераць недакончаныя хвасты. Беразняк. // Не здадзены ў тэрмін залік, экзамен, кантрольная работа і пад. (у студэнтаў, вучняў). [Зіне] горка было засмяяцца, але яна, прытворна смеючыся, дадала: — І яшчэ адзін хвост ёсць. [Косця:] — Па чым? — Па хіміі. Грамовіч. [Юрка:] — Я быў заняты, Тамара. Ты ведаеш, як у нас у школе выкладалі чарчэнне? А ў нашым інстытуце без чарчэння хоць вучыцца кідай. У мяне чуць хвост не быў. Ермаловіч.

9. Спец. Пустая парода, адходы, якія атрымліваюцца пры абагачэнні карысных выкапняў. Кварцавыя хвасты.

10. Абл. Самы крайні, далёкі ўчастак поля, самыя канцы ўчасткаў. [Цярэшка:] — Хутарок жа, як-ніяк. Ды і зямелька ніштаватая дасталася, дармо, што самыя хвасты, што ніхто сюды зроду гною не давозіў. Лобан.

•••

Адкінуць хвост гл. адкінуць.

Апусціць (падтуліць) хвост гл. апусціць.

Віляць хвастом гл. віляць.

Вісець на хвасце гл. вісець.

Гнілому цяляці хваста не адарве гл. адарваць.

І ў хвост і ў грыву — надта моцна (біць, лупіць і пад. каго‑н. або пападаць каму‑н. за што‑н.).

Круціць хвастом гл. круціць.

Ляйчына (лейчына) пад хвост папала (трапіла) гл. лейцы.

Накруціць хвост гл. накруціць.

Наступіць на хвост каму — пакрыўдзіць каго‑н., пашкодзіць каму‑н.

Насыпаць солі на хвост гл. насыпаць.

Падтуліць хвост гл. падтуліць.

Падціснуць (падцяць) хвост гл. падціснуць.

Паказаць хвост гл. паказаць.

Прышчаміць (прыціснуць) хвост каму гл. прышчаміць.

Прышый кабыле хвост гл. прышыць.

Сабаку (кату) пад хвост (груб.) — дарэмна, за нішто (аддаць, патраціць).

Сарока на хвасце прынесла гл. сарока.

Сарока хвастом замяце гл. сарока.

У хвасце — ззаду ўсіх (ісці, плесціся і пад.).

Ушчаміць хвост каму гл. ушчаміць.

Хвастом вільнуць гл. вільнуць.

Хвастом накрыцца гл. накрыцца.

Хвост абаранкам; хвост дудой; хвост трубой — не сумаваць, не падаць духам, трымаць сябе малайцавата, самаўпэўнена.

Хвост у зубы — хутка сабрацца і пайсці (калі многа розных спраў, працы).

Цягнуць ката за хвост гл. цягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па I предлог

1. с предл. в разн. знач. по (кому, чему);

плыць па мо́ры — плыть по мо́рю;

ла́зіць па гара́х — ла́зить по гора́м;

прайсці́ па ву́ліцы — пройти́ по у́лице;

сту́кнуць кулако́м па стале́ — сту́кнуть кулако́м по столу́;

хадзі́ць па пако́і — ходи́ть по ко́мнате;

усе́ разышлі́ся па ха́тах — все разошли́сь по дома́м;

чу́ткі хадзі́лі па вёсках — слу́хи ходи́ли по деревня́м;

зага́д па другі́м палку́ — прика́з по второ́му полку́;

е́хаць парахо́дам і па чыгу́нцые́хать парохо́дом и по желе́зной доро́ге;

пасла́ць па по́шце — посла́ть по по́чте;

паве́даміць па тэлегра́фе — сообщи́ть по телегра́фу;

страля́ць па ако́пе — стреля́ть по око́пу;

2. с дат. и предл. в ед. и с предл. во мн. (при указании на направление) по (кому, чему);

плыць па цячэ́нні — плыть по тече́нию;

ісці́ па со́нцы — идти́ по со́лнцу;

пайшлі́ па сляда́х — пошли́ по следа́м;

3. с дат. в ед. и с предл. во мн. (при указании на область чего-л., сферу какой-л. деятельности) по (чему);

вышэ́йшы па зва́нні — вы́сший по зва́нию;

прамо́ва па агра́рным пыта́нні — речь по агра́рному вопро́су;

спабо́рніцтвы па футбо́ле (па лы́жах, па ша́хматах) — соревнова́ния по футбо́лу (по лы́жам, по ша́хматам);

4. с дат. в ед. и с предл. во мн. (согласно, следуя чему-л.; в соответствии, соразмерно с чем-л.; на основании каких-л. признаков) по (кому, чему);

будава́ць па тыпо́вым прае́кце — стро́ить по типово́му прое́кту;

па за́кліку правадыра́ — по призы́ву вождя́;

вы́браць па сваі́м жада́нні — вы́брать по своему́ жела́нию;

па марскі́м звы́чаі — по морско́му обы́чаю;

не па ро́сце — не по ро́сту;

атрыма́ць па заслу́гах — получи́ть по заслу́гам;

гэ́та ўсё не па мнеэ́то всё не по мне;

па сваі́м ро́сце ён быў са́мы высо́кі ў шко́ле — по своему́ ро́сту он был са́мым высо́ким в шко́ле;

па яго́ ду́мцы — по его́ мне́нию;

сле́сар па прафе́сіі — сле́сарь по профе́ссии;

старэ́йшы па ўзро́сце — ста́рший по во́зрасту;

5. с дат. в ед. и с предл. во мн. (вследствие чего-л.) по (чему);

па до́брым знаёмстве — по до́брому знако́мству;

не з’яві́цца на рабо́ту па хваро́бе — не яви́ться на рабо́ту по боле́зни;

6. с дат. в ед. и с предл. во мн. (при указании на близость, родство) по (кому, чему);

тава́рыш па ўніверсітэ́це — това́рищ по университе́ту;

стрые́чны брат па ба́цьку — двою́родный брат по отцу́;

7. с дат. в ед. и с предл. во мн. (при указании на последовательность, постепенность) по (чему);

чыта́ць па склада́х — чита́ть по слога́м;

лічы́ць па па́льцах — счита́ть по па́льцам;

збіра́ць па капе́йцы — собира́ть по копе́йке;

дзяўбці́ па зе́рнятку — клева́ть по зёрнышку;

8. с дат. (в разн. знач.) по;

даць дзе́цям па я́блыку — дать де́тям по я́блоку;

купі́ць ко́жнаму па падару́нку — купи́ть ка́ждому по пода́рку;

па рублю́ шту́ка — по рублю́ шту́ка;

9. с вин. (вплоть до) по;

у вадзе́ па по́яс — в воде́ по по́яс;

не забы́ўся і па сённяшні дзень — не забы́л и по сего́дняшний день;

10. с вин. за (кем, чем); (в значении цели — ещё) по;

зайдзі́це па мяне́ — зайди́те за мной;

ісці́ па ваду́ — идти́ за водо́й (по́ воду);

ісці́ ў лес па грыбы́ — идти́ в лес за гриба́ми (по грибы́);

11. с вин. (для обозначения места действия) на (чём), по;

па той бок ракі́ ішлі́ лю́дзі — на той стороне́ (по ту сто́рону) реки́ шли лю́ди;

12. с предл. по, после (кого, чего);

па заканчэ́нні тэ́рміну — по истече́нии сро́ка;

на насту́пны дзень па прые́здзе — на сле́дующий день по прие́зде (по́сле прие́зда);

па абе́дзе — по́сле обе́да;

13. с предл. (при указании на основание, цель) из, изо (чего);

па лю́басці да тэа́тра — из любви́ к теа́тру;

14. с предл. (при указании на причину) из-за (чего), по;

па сла́басці здаро́ўя — из-за сла́бости здоро́вья;

15. с предл. (при указании на время) разг., переводится твор. беспредложным, а также конструкциями с предлогом по (чему);

не спаць па нача́х — не спать ноча́ми (по ноча́м);

16. с предл. (со словами сумава́ць, бедава́ць и т.п.) по (кому, чему); кроме того, иногда (особенно при указании на чувство, вызванное сожалением, утратой и т.п.) переводится предлогом о, об, обо (ком, чём);

сумава́ць па дзе́цях — скуча́ть по де́тям;

пла́каць па кім-не́будзь — пла́кать по ко́м-л.;

ты па мне не бяду́й — ты обо мне не горю́й;

17. с вин., за исключением сочетаний с «адзі́н», «адна́», которые употребляются с предл. (при указании на количество) по (чему и что);

па два чалаве́кі — по́ два челове́ка;

па тры рублі́ — по три рубля́;

па чаты́ры кіламе́тры ў гадзі́ну — по четы́ре киломе́тра в час;

па пяць — по пяти́;

па тры́ццаць — по тридцати́;

па дво́е — по дво́е;

па паўтара́ — по полтора́;

па адны́м чалаве́ку ў рад — по одному́ челове́ку в ряд

па II сущ., нескл., ср. (в танцах) па

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)