dokończyć

зак. скончыць, дакончыць, завяршыць, закончыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адгамані́ць (скончыць размову) áufhören zu spréchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

race against the clock

сьпяша́цца ско́нчыць у час

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вы́шыкацца ’патроху высыпацца’ (Касп.); ’зрабіцца пустым’ (Грыг.). Гл. шыкаць. Прыклад з Грыгаровіча «…вышыкалісь ракі…» паказвае, відавочна, і на значэнне ’шаптацца, скончыць шаптацца > задыхнуцца, заснуць (аб раках)’; параўн. рус. перешепта́ться, укр. ви́шептатися ’перастаць шавяліцца, задыхнуцца (аб раках)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адбу́хаць, ‑ае; зак.

Разм. Скончыць бухаць; адгрукаць. Гармата адбухала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адліня́ць, ‑яе; зак.

Скончыць ліняць; выйсці з перыяду лінькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кашляцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Разм. Скончыць кашляць; адкашляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлуна́ць

‘скончыць лунаць - лятаць, рухацца ў паверхні; распаўсюджвацца, раздавацца; знаходзіцца ў стане ўзвышаных пачуццяў і інш.’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адлуна́ю адлуна́ем
2-я ас. адлуна́еш адлуна́еце
3-я ас. адлуна́е адлуна́юць
Прошлы час
м. адлуна́ў адлуна́лі
ж. адлуна́ла
н. адлуна́ла
Загадны лад
2-я ас. адлуна́й адлуна́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адлуна́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адматыля́ць

‘скончыць хістаць, рухаць з боку ў бок або зверху ўніз каго-небудзь, што-небудзь ’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адматыля́ю адматыля́ем
2-я ас. адматыля́еш адматыля́еце
3-я ас. адматыля́е адматыля́юць
Прошлы час
м. адматыля́ў адматыля́лі
ж. адматыля́ла
н. адматыля́ла
Загадны лад
2-я ас. адматыля́й адматыля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адматыля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадырыжава́ць

‘скончыць дырыжыраваць, пэўны час падырыжыраваць; дырыжыруючы, правесці выкананне якога-небудзь музычнага твора, спектакля (прадырыжаваць спектакль)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прадырыжу́ю прадырыжу́ем
2-я ас. прадырыжу́еш прадырыжу́еце
3-я ас. прадырыжу́е прадырыжу́юць
Прошлы час
м. прадырыжава́ў прадырыжава́лі
ж. прадырыжава́ла
н. прадырыжава́ла
Загадны лад
2-я ас. прадырыжу́й прадырыжу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прадырыжава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)