Наю́дзіць ’падгаварыць’ (Сл. ПЗБ), параўн. рус. каўк. наю́дить ’данясці, напляткарыць’. Ад ю́дзіць ’спакушаць, падбухторваць; зводзіць’, ю́да ’прадажнік, здраднік’, параўн. наюда́шыць ’здрадніцкі ўзвесці паклёп’, юда́шыць ’хітрыць, ілгаць; ашукваць, здраджваць’ да юда́ш ’няшчыры чалавек’ (Нас.). У сувязі з гэтым параўнанне з літ. sujùdinu ’падгаварыць’, на якое звяртаюць увагу складальнікі слоўніка, мае неабавязковы характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гню́сны

1. (пра паводзіны) schändlich, níederträchtig, geméin;

гню́сная здра́да geméiner Verrát;

гню́сны паклёп geméine [níederträchtige] Verléumdung;

2. (пра выгляд чалавека) gárstig, ábscheulich, schéußlich, ábstoßend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

я́беда разг.

1. ж., уст. (донос, клевета) дано́с, -су м., паклёп, -пу м., нагаво́р, -ру м.;

2. м. и ж., см. я́бедник, я́бедница;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

insynuować

незак. інсінуіраваць; паклёпнічаць; узводзіць паклёп;

insynuować komu co — несправядліва абвінавачваць каго ў чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schwärzen

vt

1) чарні́ць, фарбава́ць у чо́рнае

2) перан. узво́дзіць паклёп (на каго-н.); право́зіць кантраба́ндай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БУРХА́НАЎ Аслі Бадрыдзінавіч

(н. 8.1.1915, г. Бухара, Узбекістан),

таджыкскі акцёр, рэжысёр. Нар. арт. СССР (1965). Працаваў у т-ры імя Лахуці (Душанбе). У творчасці Бурханава тэмперамент спалучаецца з мяккім лірызмам і камедыйнасцю. Сярод роляў: Хушвакт («Паклёп» С.Саідмурадава і У.Ісмаілава), Сафар («У агні» С.Улуг-задэ), Ядгор («Дахунда» Дж.Ікрамі), Яга, Меркуцыо, Кент («Атэла», «Рамэо і Джульета», «Кароль Лір» У.Шэкспіра), Хлестакоў («Рэвізор» М.Гогаля). Паставіў спектаклі: «Настаўнік кахання» М.Міршакара (1945), «Два веронцы» Шэкспіра (1966) і інш. З 1940 здымаўся ў кіно: «Застава ў гарах», «Авіцэна», «Я сустрэў дзяўчыну», «Чалавек мяняе скуру», «Сказанне пра Сіявуш».

т. 3, с. 354

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дарэ́мшчына, ‑ы, ж.

Разм.

1. Што‑н. дармавое, бясплатнае. Нельга квапіцца на дарэмшчыну. □ — А пан няхай скіне жупан ды сам вядзе саху! — жартавалі мужчыны. Нябось, думалі яны, каб пан меў права ні прыгон, то так лёгка не адрокся б ад дарэмшчыны! Якімовіч.

2. Несправядлівае абвінавачанне; нагавор, паклёп. — Не кажы глупства, — ужо са злосцю паглядзеў на Ягора Чубар, якому вельмі не хацелася, каб узводзілася дарэмшчына на групу палкавога камісара. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slander

[ˈslændər]

1.

n.

1) Law ілжы́вае абвінава́чаньне; паклёп -у m.

2) нагаво́ры pl. only, паклёпніцтва n.

2.

v.i.

нагаво́рваць, займа́цца нагаво́рамі, паклёпнічаць

3.

v.t.

абылга́ць, абгавары́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

взводи́ть несов.

1. в разн. знач. узво́дзіць;

взводи́ть на го́ру узво́дзіць на гару́;

взводи́ть куро́к узво́дзіць куро́к;

взводи́ть поклёп узво́дзіць паклёп;

2. (глаза) узніма́ць; падыма́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ánwurf

m -(e)s, -würfe

1) буд. тынко́ўка; тынк

2) напа́дкі; хлусня́, паклёп

3) наро́ст, пухлі́на

4) ураста́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)