паклё́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паклё́п паклё́пы
Р. паклё́пу паклё́паў
Д. паклё́пу паклё́пам
В. паклё́п паклё́пы
Т. паклё́пам паклё́памі
М. паклё́пе паклё́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паклёп, -у, мн. -ы, -аў, м.

Ілжывае абвінавачанне.

Узвесці п. на каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паклёп, -пу м. поклёп, клевета́ ж., кля́уза ж., напра́слина ж.;

узве́сці п. — возвести́ (взвести́) поклёп (клевету́, напра́слину)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паклёп, ‑а, м.

Ілжывае абвінавачанне. — Не веру я таму, што тут напісана. Мана ўсё гэта, паклёп на чэснага чалавека. Сабаленка. — Нават не хачу на такі паклёп адказваць. — Даміра вярнуў пісьмо, не дачытаўшы да канца, закурыў. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паклёп ’ілжывае абвінавачванне’ (ТСБМ, ТС). Нольсуфіксальнае вытворнае ад паклёпнічаць < кляпаць 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брахня́, -і́, ж. (разм., пагард.).

Няпраўда, мана, паклёп, нагавор.

Б. гэта хутка распаўсюдзілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поклёп разг. паклёп, -пу м.;

возводи́ть поклёп узво́дзіць паклёп.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паклёпніцкі, -ая, -ае.

Які мае адносіны да паклёпу, які змяшчае паклёп.

Паклёпніцкія прыёмы.

Паклёпніцкая заява.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абылга́ць, -лгу́, -лжэ́ш, -лжэ́; -лжо́м, -лжаце́, -лгу́ць; -лжы́; -лга́ны; зак., каго.

Абгаварыць каго-н., узвесці паклёп.

А. сумленнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накляпа́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., на каго (што) (разм.).

Нагаварыць на каго-н., узвесці паклёп.

Дарэмна накляпалі на чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)