even

[ˈi:vən]

1.

adj.

1) з ро́ўнай паве́рхняй; гла́дкі

2) ро́ўны; адно́лькавы; раўнаме́рны

with an even motion — ро́ўным хо́дам

in even shares — паро́ўну, на ро́ўныя ча́сткі

even distribution — раўнаме́рнае разьмеркава́ньне

3) цо́тны

even number — цо́тны лік

4) дакла́дны, якра́з

5) спако́йны, ураўнава́жаны (хара́ктар)

2.

adv.

1) ро́ўна, паро́ўну

2) якра́з; на́ват; аж

even unto death — аж да сьме́рці

even if, informal — хоць бы, на́ват, на́т

•

- be even

- get even

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падэ́сць, ‑і, ж.

Абл. Падман. Гэта настолькі здзівіла Крамнёва, што ён нават завагаўся: а ці няма тут якой падэсці? Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няду́жаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Недамагаць, хварэць. Настаўніца па нямецкай мове была старая, часта нядужала, мы нават шкадавалі яе. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападгніва́ць, ‑ае; зак.

Разм. Падгнісці — пра ўсё, многае. Пападгнівалі штыкеціны. □ [Нікан] .. давёў бацькаў млын да таго, што нават крылы пападгнівалі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апасты́лець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Вельмі надакучыць, апрыкраць; зрабіцца нямілым, невыносным. [Паўліна:] — Апастылела была за хваробу нават сама сабе. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

браканье́р, ‑а, м.

Той, хто займаецца браканьерствам. А браканьер пускае ў ход усе забароненыя прылады лоўлі і нават узрыўчатку. Вірня.

[Фр. braconnier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далікатэ́с, ‑у, м.

Рэдкая, прыемная на смак ежа. Такія па сваіх рэцэптах вынайшаў далікатэсы, Якіх не смакавалі нават каралі. Валасевіч.

[Фр. délicatesse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзя́дзіна, ‑ы, ж.

Дзядзькава жонка. [Ліпачка] не любіла ні самога дзядзьку, ні дзядзіну, ні нават сваіх стрыечных братоў, асабліва Яся. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымага́льнік, ‑а, м.

Той, хто вымагае што‑н. Міхалка паддаецца спакусе, становіцца памагатым і вымагальнікам, нават захапляецца сваёй роляй. Барсток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

русабаро́ды, ‑ая, ‑ае.

З русай барадой. Высокі, русабароды паджылы касец.. выйшаў нават крокаў на пяць у траву насустрач мядзведзіцкім. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)