На́шына ’мясцовае асяроддзе’ (Ян.), параўн. рус. на́шина́ ’наша частка’, в.-луж. našina ’наша маёмасць’. Ад наш, параўн. чужына ’чужы, незнаёмы край, людзі’ і пад. (гл. ESSJ SG, 2, 440), серб.-харв. својѝна ’ўласнасць, маёмасць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

re-establish [ˌri:ɪˈstæblɪʃ] v. аднаўля́ць;

He was re-established in his possessions. Яму вярнулі яго маёмасць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перастрахава́ць, ‑страхую, ‑страхуеш, ‑страхуе; зак., каго-што.

1. Застрахаваць зноў, яшчэ раз. Перастрахаваць маёмасць.

2. Застрахаваць усё, многае. Перастрахаваць усе будынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транжы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.

Разм. Неразумна, без толку траціць (грошы, маёмасць і пад.). [Рахункаводу] не хочацца транжырыць калгасную капейку. Асіпенка.

[Ад фр. trancher — разразаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рахлю́ддзе (рахлю́дзьдзя, ряхлюдзьдзя) ’старое парванае адзенне, старызна, рыззё’ (Бяльк.). Параўн. рус. ру́хлядь ’тс’, што да рухло ’рухомая маёмасць’ (Фасмер, 3, 524), параўн. рухлявы ’рухавы’ (гл.). Аналагічна да рухомы ’тс’ і рухомасць ’рухомая маёмасць’ (гл.). Да рахацца (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даро́ўны, -ая, -ае.

1. Падораны кім-н., атрыманы ў падарунак.

Д. сервіз.

2. Які пацвярджае падарунак.

Д. надпіс.

3. у знач. наз. даро́ўная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Дакумент, які замацоўвае падараваную маёмасць за тым, хто атрымаў яе (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

majętność

ж.

1. маёнтак;

2. маёмасць; дабро

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyprzedać się

зак. распрадацца; распрадаць сваю маёмасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyprzedawać się

незак. распрадавацца; распрадаваць сваю маёмасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

неацэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Надзвычай важны. Неацэнны набытак. Неацэнная дапамога. □ Валі здавалася, што галоўнае цяпер — выратаваць маёмасць друкарні: неацэнны шрыфт, вярстаткі, валікі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)