фарты́сіма,
Спец.
1. прысл. Мацней, чым фортэ.
2. нескл., н. Месца ў музычным творы, якое выконваецца такім чынам, а таксама само такое выкананне.
[Іт. fortissimo.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марынава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што.
1. Кансерваваць, нарыхтоўваць што-н. у марынадзе (у 1 знач.).
М. грыбы.
2. перан. Знарок затрымліваць, адкладваць рашэнне, выкананне чаго-н. (разм.).
М. справу.
|| зак. замарынава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны.
|| наз. марынава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адтэрмінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.
1. Перанесці выкананне чаго-н. на больш позні тэрмін.
А. плацяжы.
2. Прадоўжыць тэрмін годнасці чаго-н.
А. камандзіроўку.
|| незак. адтэрміно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адтэрміно́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, мн. -і, -но́вак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адклі́каць, -клічу, -клічаш, -кліча; -кліч; -кліканы; зак., каго-што.
1. Паклікаўшы, прымусіць адысці куды-н.; адазваць.
А. знаёмага для размовы.
2. Вярнуць назад, прапанаваўшы спыніць выкананне ранейшых абавязкаў (афіц.).
А. пасла.
|| незак. адкліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. адкліка́нне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
observance [əbˈzɜ:vəns] n.
1. прытры́мліванне, выкана́нне (законаў, правілаў, звычаяў і да т.п.)
2. звыч. pl. абра́д, звы́чай, рытуа́л;
ritual observances рытуа́льныя абра́ды
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
сіта́р, ‑а, м.
Народны струнны музычны інструмент, пашыраны ў Індыі, а таксама ў Узбекістане, Таджыкістане. Савецкія людзі слухалі выкананне індыйскіх мелодый на сітары. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стака́та,
1. нескл., н. У музыцы — кароткае адрывістае выкананне гукаў, пры якім яны не звязаны адзін з другім. Знак стаката.
2. прысл. Адрывіста, каротка.
[Іт. staccato — адрывіста, асобна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ По́слуга ’прыслуга, наймічка’ (Бяльк.), параўн. укр. послуга ’служба, паслуга’, польск. posługa ’выкананне задання гаспадара’ і ’служка, чэлядзь, прыслуга’, славац. posluhovaľ ’працаваць прыслугай, гувернанткай’, славен. poslužiti ’служыць, абслужыць’. Да служыць (гл.), як прыслуга ад прыслужваць. Няясным застаецца словаўтварэнне з націскной прыстаўкай по-.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
неакура́тны в разн. знач. неаккура́тный;
н. чалаве́к — неаккура́тный челове́к;
~нае выкана́нне — неаккура́тное исполне́ние;
~ная даста́ўка по́шты — неаккура́тная доста́вка по́чты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Pflíchteifer
m -s стара́ннасць, стара́ннае выкана́нне абавя́зкаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)