эпіфі́ты, ‑аў; адз. эпіфіт, ‑а, М ‑фіце, м.

Расліны, якія жывуць на другіх раслінах, але не паразітуюць, а выкарыстоўваюць іх толькі як месца пасялення.

[Ад грэч. épi — на, над, пры і phytón — расліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пароша ’снег, які толькі што выпаў’ (ТСБМ, Булг., Сл. ПЗБ, Шат., Касп.), поро́ша ’тс’ (ТС), паро́шка ’пароша; дождж, дробны, як раса’ (Нас.). Рус., укр. поро́ша ’тс’. Ад порах (гл.) з прасл. суф. ‑ja (параўн. SP, 1, 82).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Та́кмань, та́кман ’цяпер, нядаўна’ (пруж., Сл. Брэс.), такма́ньтолькі што’ тэрытарыяльна проціпастаўленае якма́нь ’тс’ (Бос.). Параўн. серб. та̀кмен ’з якім можна параўноўваць; аднолькавы, роўны’, ст.-слав. тъкъмьнь ’роўны, аднолькавы’. Прыслоўе ад токма (гл.) з часціцай -нь, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наміна́льны

(лац. nominalis = імянны)

1) выражаны грашовай вартасцю, якая ўказана на чым-н. (напр. н-ая цана тавару);

2) які толькі называецца, але не выконвае сваіх функцый (напр. н. кіраўнік).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

nicht

1.

prtc

1) не

~ groß — невялі́кі

ist das ~ gercht? — ці гэ́та не справядлі́ва?

~ wahr? — ці не пра́ўда?

~ mehr als… — не больш чым…

gar ~ — зусі́м не

~ inmal… — на́ват не…

das ist ~ hne! — гэ́та не без таго́ [не без ціка́ўнасці]!

was er da nur ~ lles geshen hat! — чаго́ ён там то́лькі не (па)ба́чыў!

was ~ noch! — то́лькі б не так!

2) не (з узмацняльным значэннем)

was er ~ lles weiß! — чаго́ ён то́лькі не ве́дае!

was du ~ sagst! — што ты ка́жаш!

warm ~? — чаму́ ж не?

~ doch! — дык не!

3) ні

~ im gerngsten — у ніцкім ра́зе

2.

:

cj

~ nur…, sndern auch… — не то́лькі…, але́ [а] i…

~… noch — ні… ні…

~ hute noch mrgen — ні сёння, ні за́ўтра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

new

[nu:]

1.

adj.

1) но́вы

2) малады́; сьве́жы

new potatoes — малада́я бу́льба

3) і́ншы, ня той што ране́й

He is a new man now — Ён цяпе́р і́ншы чалаве́к

4) незнаёмы; нязвы́чны, нязвы́клы

a new country to me — незнаёмая мне краіна

new to the work — яшчэ́ не прызвыча́ены да пра́цы

5) но́вы, суча́сны, апо́шні

new dances — но́выя та́нцы

6) дале́йшы, дадатко́вы

new information — дале́йшая інфарма́цыя

2.

adv.

но́ва; няда́ўна, то́лькі што

new-mown hay — то́лькі што ско́шанае се́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sole

I [soʊl]

1.

adj.

1) адзі́н, адзі́ны

the sole heir — адзі́ны спадкае́мца

2) то́лькі

We three were the sole survivors — Мы то́лькі трох засталі́ся жывы́я

3) вылу́чны, не для ўсі́х

the sole right of use — вылу́чнае пра́ва на карыста́ньне

4) адзіно́чны

a sole undertaking — адзіно́чнае пачына́ньне

II [soʊl]

1.

n.

1) падэ́шва f. (нагі́)

2) падэ́шва чараві́ка, бо́та; падно́сак -ка m., стапа́ f.

3) Tech. дно n., асно́ва f.

2.

v.t.

падбіва́ць падэ́швы

III [soʊl]

n.

ка́мбала f.ы́ба)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бяздо́мнік, ‑а, м.

Разм. Бяздомны чалавек. [Ліда] яшчэ толькі-толькі распускаецца ў прыгожую кветку, з мілага нявіннага падлетка перараджаецца ў маладую дзяўчыну, якая потым на яго [Лабановіча], бяздомніка, можа, і глядзець не захоча. Колас. Крыху пазней яны [беларусы] належным чынам усвядомілі, што ж адбылося там, за Бугам. Яны — бяздомнікі і пасынкі ў чужой дзяржаве — зноў увайшлі ў сваю вялікую сям’ю, зноў далучыліся да Савецкай Радзімы... Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстрахава́ць, ‑страхую, ‑страхуеш, ‑страхуе; зак., каго-што.

Засцерагчы ад чаго‑н. (непрыемнага, непажаданага). — Грыша! Правядзём разведку. Скарыстаем абедзенны час. Калі жанчыны пойдуць з поля дадому, пашлём туды нашых дзяўчат, як быццам мяняць вопратку на харчы. Цяпер такіх тысячы, ходзяць па сёлах... Толькі трэба іх падстрахаваць. Каго пашлём? Няхай. Нічога не зробіш: абрываем дрот рукамі. Толькі б паспець у час падстрахаваць групу Сіманава. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгада́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Прыйсці на памяць, успомніцца. З’явяцца новыя людзі, новыя інтарэсы, і можа толькі гады ў рады прыгадаецца.. [Таццяне] сёлетняя практыка — прыгадаецца, каб адразу ж і забыцца. Васілёнак. Даўнім смуткам павеяла на мяне. Прыгадалася сцюдзёная зімняя ноч... Хомчанка. «Слязьмі гору не паможаш», — прыгадаліся .. [Галі] словы маці. Ваданосаў.

2. Уявіцца. Гэта можа толькі прыгадацца ў марах, Як спявала поўная душа. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)