апакрыфі́чны

(гр. apokryphos = тайны)

які мае адносіны да апокрыфау.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

атана́льны

(ад а- + танальны)

які мае адносіны да атанальнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

атані́чны2

(гр. atonikos)

які мае адносіны да атаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

імправіза́тар

(фр. improvisateur)

той, хто імправізуе, мае здольнасць імправізаваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

значкі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які мае значок як сведчанне пра кваліфікацыю, выкананне якіх-н. нарматываў.

|| ж. значкі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. значкі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

іне́ртны, -ая, -ае.

1. Які мае інерцыю (у 1 знач.; спец.).

2. Бяздзейны, безыніцыятыўны, пасіўны.

І. чалавек.

Інертныя газы — газы, якія не ўступаюць у хімічныя рэакцыі.

|| наз. іне́ртнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ге́рцаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Тытул вышэйшага дваранства або ўладарных князёў у краінах Заходняй Еўропы, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.

|| ж. герцагі́ня, -і, мн. -і, -гінь.

|| прым. ге́рцагскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аднаасо́бнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Селянін, які мае асобную, самастойную гаспадарку і не з’яўляецца членам сельскагаспадарчай арцелі.

|| ж. аднаасо́бніца, -ы, мн. -ніц.

|| прым. аднаасо́бны, -ая, -ае і аднаасо́бніцкі, -ая, -ае.

Аднаасобная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аналі́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто мае схільнасць да аналітычных разважанняў, умее добра аналізаваць што-н.

2. Спецыяліст, які займаецца аналізам (у 1 і 3 знач.).

Палітычны а.

Хімік-а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

агіта́цыя, -і, ж.

1. гл. агітаваць.

2. Дзейнасць, якая мае сваёй мэтай палітычнае ўздзеянне на свядомасць і настрой шырокіх мас, распаўсюджанне сярод іх пэўных ідэй.

Наглядная а.

Перадвыбарная а.

|| прым. агітацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)