успева́ющий
1. прич. які́ (што) паспява́е; які́ (што) ро́біць по́спехі; які́ (што) ма́е по́спех; см. успева́ть;
2. прил. паспява́ючы;
3. сущ. паспява́ючы, -чага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)