vain [veɪn] adj.
1. самаўлюбёны, славалюбі́вы; ганары́сты, пыхлі́вы;
as vain as a peacock надзьму́ты як інды́к
2. дарэ́мны, ма́рны;
vain hopes надзе́і, які́я не спра́ўдзіліся
♦
in vain дарма́, дарэ́мна, ма́рна;
take smb.’s name in vain спекулява́ць чыі́м-н. і́мем
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
нялю́бы, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, якога не любяць, да якога адносяцца непрыхільна. Аўгіння выходзіла за нялюбага Бусыгу. Адамовіч. Я вярнулася толькі з вайны, З той нялюбай чужой стараны. Броўка. // Які не адпавядае чыім‑н. схільнасцям, густам. Ліпачка і рада была, што бацька дазволіў адкараскацца ад гэтай нялюбай кніжкі. Сабаленка.
2. у знач. наз. нялю́бы, ‑ага, м.; нялю́бая, ‑ай, ж. Нямілы. Лепей горкую рэдзьку есці, як з нялюбым за стол сесці. Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аге́нт 1, ‑а, М ‑нце, м.
1. Прадстаўнік арганізацыі, установы, які выконвае службовыя, дзелавыя даручэнні. Агент па забеспячэнню. Страхавы агент.
2. Асоба, якая з’яўляецца стаўленікам каго‑н., служыць чыім‑н. інтарэсам. Агенты імперыялізму.
3. Сакрэтны супрацоўнік разведкі якой‑н. дзяржавы; шпіён. Атраду таварыша Андрэя даручана ўстанавіць, ці не з’яўляецца гэты «бацька Рудольф» агентам гестапа. Мікуліч.
[Ад лац. agens, agentis — дзейны.]
аге́нт 2, ‑а, М ‑нце, м.
Кніжн. Прычына, якая выклікае тыя або іншыя з’явы ў прыродзе. Мікробы, вірусы — інфекцыйныя агенты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kierownictwo
kierownictw|o
н. кіраўніцтва;
powierzyć komu ~o — даверыць каму кіраўніцтва;
pracować pod czyim ~em — працаваць пад чыім кіраўніцтвам
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
sekundíeren
vi (D), радчэй vt
1) быць (чыім-н.) секунда́нтам (на дуэлі і г.д.)
2) дапамага́ць (каму-н.); ахо́ўваць (каго-н.)
3) муз. акампанава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нагля́д, -ду м.
1. в разн. знач. наблюде́ние ср., надзо́р, присмо́тр;
быць пад ~дам — быть под надзо́ром (наблюде́нием, присмо́тром);
пакі́нуць пад чыі́м-не́будзь ~дам — оста́вить под чьи́м-л. надзо́ром (наблюде́нием, присмо́тром);
2. (орган контроля) надзо́р;
тэхні́чны н. — техни́ческий надзо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
board2 [bɔ:d] v.
1. садзі́цца на карабе́ль/у самалёт/у цягні́к;
Flight 1255 for Paris is now boarding. Адбываецца пасадка на рэйс 1255 на Парыж.
2. (at/with) жыць і сталава́цца (у чыім-н. доме/у каго-н.)
board up [ˌbɔ:dˈʌp] phr. v. забіва́ць до́шкамі (дзверы, вокны і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
proxy
[ˈprɑ:ksi]
n.
1) засту́пнік -а m.; даве́раны, упаўнава́жаны -ага m., даве́раная, упаўнава́жаная f.
to be (stand) proxy for — быць чыі́м-н. засту́пнікам, упаўнава́жаным, прадстаўніко́м
2) пі́санае паўнамо́цтва n., упаўнава́жаньне; перада́ча го́ласу
to vote by proxy —
а) перада́ць свой го́лас
б) галасава́ць па ўпаўнава́жаньні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рысава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; незак.
1. Віднецца, вылучацца (сваім колерам, абрысамі і пад.) на фоне чаго‑н. На тым баку, за жытнёвым полем, рысаваліся на блакіце неба стрэхі. Васілёнак.
2. перан. Паўставаць у чыім‑н. уяўленні. Вобраз пані з чорнымі пышнымі валасамі жыва рысаваўся ва .. уяўленні [настаўніка]. Колас.
3. Старацца паказаць сябе з выгаднага боку, выклікаць чым‑н. інтарэс да сябе. Баешка ўваходзіў у ролю, пачынаў яўна рысавацца перад натоўпам, што ў момант вырас ля яго. Шынклер.
4. Зал. да рысаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Éinfluss
m -es, Éinflüsse
1) уплыў
~ áusüben — рабі́ць уплыў
~ háben — мець уплыў
únter j-s ~ stéhen* — быць пад чыі́м-н. уплы́вам
ein Mann von ~ — уплыво́вы чалаве́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)