чыі́м займ пыт, адносн гл чый

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прадстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каго-што.

1. гл. прадставіць.

2. Дзейнічаць па чыім-н. даручэнні, быць чыім-н. прадстаўніком.

П. інтарэсы працоўных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыжыццёвы, -ая, -ае.

Які адбыўся пры чыім-н. жыцці.

Прыжыццёвае выданне твораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падкантро́льны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца пад чыім-н. кантролем.

Падкантрольная ўстанова.

|| наз. падкантро́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падшэ́фны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца пад чыім-н. шэфствам.

П. калгас.

Дапамагаць сваім падшэфным (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падве́дамны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў чыім-н. распараджэнні, падпарадкаванні.

Установа, падведамная міністэрству.

|| наз. падве́дамнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

упаўнава́жанне, -я, н.

У выразе: па ўпаўнаважанні (афіц.) — па даверанасці.

Дзейнічаць па ўпаўнаважанні (чыім-н. або каго-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

землеўлада́нне, -я, н.

1. Уладанне зямлёй на правах прыватнай уласнасці (кніжн.).

2. Зямельны ўчастак, што знаходзіцца ў чыім-н. уладанні (афіц.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

маёмасць, -і, ж.

Тое, што належыць каму-н., знаходзіцца ў чыім-н. уладанні; уласнасць.

Нерухомая м.

Асабістая м.

Дзяржаўная м.

|| прым. маёмасны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

непажада́ны, -ая, -ае.

Такі, якога не жадаюць, які не адпавядае чыім-н. жаданням, інтарэсам.

Непажаданая кандыдатура.

Спазняцца на працу непажадана (прысл.).

|| наз. непажада́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)