уладалюб назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Уладалюбівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хадовы прыметнік

Дзелавы, гаспадарлівы; пранырлівы.

  • Х. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хлопец назоўнік | мужчынскі род

Малады чалавек, юнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пастарэлы прыметнік

Які пастарэў, састарэў.

  • П. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шаленец назоўнік | мужчынскі род

Шалёны чалавек, вар’ят.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

аглухлы прыметнік

Які стаў глухім.

  • А. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

грамацей назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Пісьменны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бязво́льны wíllenlos;

бязво́льны чалаве́к wíllenloser [schwácher] Mensch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ардэнано́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Чалавек або арганізацыя, узнагароджаныя ордэнам¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

аха́йны, -ая, -ае.

Чысты, акуратны. А. чалавек.

|| наз. аха́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)