кукуру́знік
‘чалавек, які займаецца вырошчваннем кукурузы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кукуру́знік | кукуру́знікі | |
| кукуру́зніка | кукуру́знікаў | |
| кукуру́зніку | кукуру́знікам | |
| кукуру́зніка | кукуру́знікаў | |
| кукуру́знікам | кукуру́знікамі | |
| кукуру́зніку | кукуру́зніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)