маца́к

‘здаровы, моцны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маца́к мацакі́
Р. мацака́ мацако́ў
Д. мацаку́ мацака́м
В. мацака́ мацако́ў
Т. мацако́м мацака́мі
М. мацаку́ мацака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)