пушны́, -а́я, -о́е.

1. Які мае каштоўнае футра.

П. звер.

2. Які з’яўляецца пушнінай, адносіцца да здабычы, апрацоўкі ці да продажу пушніны.

П. тавар.

П. промысел.

П. аўкцыён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

футэ́рка, ‑а, н.

Разм. Кароткае футра. У кароткім, да кален[ь], футэрку, .. у каракулевай шапцы і глян[ц]аваных ботах з галошамі, Сёмка Фартушнік вёў пад руку Амілю Снацкую. Чорны. // Памянш. да футра. Купілі футэрка для хлопчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́рсавы, ‑ая, ‑ае.

Які належыць барсу; зроблены з футра барса. Барсавая шкура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарнаста́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Пушны драпежны звярок сямейства куніцавых з каштоўным белым футрам і чорным кончыкам хваста зімой, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. гарнаста́евы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́рка¹, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых з густой бліскучай поўсцю, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. но́ркавы, -ая, -ае.

Норкавая шуба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

szuba

ж. футра; шуба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дубле́нне, ‑я, н.

Апрацоўка футра і скур вымочваннем у спецыяльных растворах. Дубленне аўчын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мехово́й футро́вы, фу́травы;

мехово́е произво́дство фу́травая вытво́рчасць, вытво́рчасць фу́тра;

мехово́й воротни́к футро́вы каўне́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

elki

мн.

1. футра тхара;

2. футра са скурак тхара;

ubrać się w elki — апрануцца (убрацца) ў тхарынае футра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́дравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выдры; зроблены з футра выдры. Выдравы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)