Verbum

анлайнавы слоўнік

фу́тра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	фу́тра	фу́тры
Р.	фу́тра	фу́траў
Д.	фу́тру	фу́трам
В.	фу́тра	фу́тры
Т.	фу́трам	фу́трамі
М.	фу́тры	фу́трах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фу́тра, -а, н.

1. Валасяное покрыва на целе жывёлы; шэрсць.

2. Вырабленая шкура пушнога звера, а таксама гэтыя шкуры як прадмет гандлю, вытворчасці.

Ф. вавёркі.

Гандляваць футрам.

3. Зімовая вопратка з вырабленых шкур пушнога звера.

|| прым. фу́травы, -ая, -ае і футро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фу́тра ср.

1. в разн. знач. мех м.;

зімо́вае ф. за́йца — зи́мний мех за́йца;

га́ндаль ~рам — торго́вля ме́хом;

2. шу́ба ж.;

◊ з незабі́тага лі́са ~ра не пашы́еш — посл. из живо́й лисы́ шу́бу не сошьёшь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Футра 8/640; 11/5—6

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фу́тра, ‑а, н.

1. Валасяное покрыва на целе жывёл; шэрсць. Заглянуў Мароз у дупло, а там вавёрка ў шэрым футры спіць ды яшчэ хвосцікам, быццам коўдрай, накрылася, — добра ёй! П. Ткачоў.

2. Вырабленая шкура пушнога звера. Нарушэвіч пакорпаўся ў клумку і дастаў адтуль пышнае футра выдры. Машара. // Гэтыя шкуры як прадмет гандлю, вытворчасці. Лес, футра, бярозавы дзёгаць, шкіпінар ішлі ў многія краіны. «Звязда». Каштоўнае футра гэтага звера [бабра] скуплівалі замежныя камерсанты — яны плацілі чыстым золатам. Масарэнка.

3. Зімовая вопратка з вырабленых шкур пушнога звера. Казік памог.. [Мікалаю Мікалаевічу] ўздзець вялікае футра, падаў шапку. Грахоўскі. Вось па вуліцы ідзе дама ў кароткім футры з шэрага каракулю. Новікаў. / у перан. ужыв. Разам з хмарамі, якія віселі.. футрамі над зямлёй, завандравалі вятры. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футра

т. 16, с. 508

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фу́тра н. Fell n -(e)s, -e, Pelz m -(e)s, -e; зборн. Pélzwerk n -(e)s; Ráuchwaren pl, Pélzwaren pl (тавар);

шту́чнае фу́тра Wébpelz m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

футра

Том: 36, старонка: 42.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

фу́тра

(польск. futro, ад ням. Futter)

1) шкура пушнога звера;

2) вырабленая шкура пушных жывёл;

3) адзенне, пашытае з вырабленых шкур пушных жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

футра штучнае

т. 16, с. 508

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)