фу́тра, -а, н.
1. Валасяное покрыва на целе жывёлы; шэрсць.
2. Вырабленая шкура пушнога звера, а таксама гэтыя шкуры як прадмет гандлю, вытворчасці.
Ф. вавёркі.
Гандляваць футрам.
3. Зімовая вопратка з вырабленых шкур пушнога звера.
|| прым. фу́травы, -ая, -ае і футро́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
фу́тра ср.
1. в разн. знач. мех м.;
зімо́вае ф. за́йца — зи́мний мех за́йца;
га́ндаль ~рам — торго́вля ме́хом;
2. шу́ба ж.;
◊ з незабі́тага лі́са ~ра не пашы́еш — посл. из живо́й лисы́ шу́бу не сошьёшь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
фу́тра, ‑а, н.
1. Валасяное покрыва на целе жывёл; шэрсць. Заглянуў Мароз у дупло, а там вавёрка ў шэрым футры спіць ды яшчэ хвосцікам, быццам коўдрай, накрылася, — добра ёй! П. Ткачоў.
2. Вырабленая шкура пушнога звера. Нарушэвіч пакорпаўся ў клумку і дастаў адтуль пышнае футра выдры. Машара. // Гэтыя шкуры як прадмет гандлю, вытворчасці. Лес, футра, бярозавы дзёгаць, шкіпінар ішлі ў многія краіны. «Звязда». Каштоўнае футра гэтага звера [бабра] скуплівалі замежныя камерсанты — яны плацілі чыстым золатам. Масарэнка.
3. Зімовая вопратка з вырабленых шкур пушнога звера. Казік памог.. [Мікалаю Мікалаевічу] ўздзець вялікае футра, падаў шапку. Грахоўскі. Вось па вуліцы ідзе дама ў кароткім футры з шэрага каракулю. Новікаў. / у перан. ужыв. Разам з хмарамі, якія віселі.. футрамі над зямлёй, завандравалі вятры. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фу́тра н Fell n -(e)s, -e, Pelz m -(e)s, -e; зборн Pélzwerk n -(e)s; Ráuchwaren pl, Pélzwaren pl (тавар);
шту́чнае фу́тра Wébpelz m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
футра
Том: 36, старонка: 42.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
ко́цік¹, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Марская млекакормячая жывёліна сямейства вушастых цюленяў з каштоўным футрам.
2. Футра гэтай жывёліны.
|| прым. ко́цікавы, -ая, -ае.
Коцікавае футра.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вавёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
Звярок роду млекакормячых атрада грызуноў з пушыстым хвастом, а таксама футра гэтага звярка.
|| прым. вавёркавы, -ая, -ае.
Вавёркавае футра.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кушне́рны, -ая, -ае.
Звязаны з вырабам футра са шкур.
Кушнерная фабрыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кара́кулевый кара́кулевы;
кара́кулевый мех кара́кулевае фу́тра.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
пушні́на, -ы, ж., зб.
Шкуры пушных жывёл, з якіх вырабляюць футра, футравыя тавары.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)