вы́гаркі, ‑аў;
1. Тое, што застаецца пасля згарання чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́гаркі, ‑аў;
1. Тое, што застаецца пасля згарання чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імшы́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць;
Перакладваць мохам бярвёны, ставячы цёплы будынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камуні́ст, ‑а,
Член камуністычнай партыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
астачарце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кругле́ц, ‑ляцу,
Травяністая расліна з мяцёлчатым або гронкападобным суквеццем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
купа́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адвастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць;
Зрабіць вострым; навастрыць, завастрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
багабо́рац, ‑рца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
му́тна,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыфма́ч, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)