мутна,
1. Прысл. да мутны. Мутна глядзяць Запацеўшыя вокны. Танк.
2. безас. у знач. вык. Туманна. Кружылася ў галаве, і ў вачах было мутна. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)