1.(местность, край) краі́на, -ны ж., край, род. кра́ю м., старо́нка, -кі ж.;
в жа́рких стра́нах у цёплых края́х;
2.(государство) краі́на, -ны ж.;
по всей стране́ па ўсёй краі́не;
стра́ны све́тагеогр. кіру́нкі све́ту.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ты́тул1 ‘загаловак кнігі’, ‘першая старонка кнігі, тытульны ліст’ (ТСБМ, Гарэц., Некр. і Байк.), ст.-бел.тытулъ, тителъ, титулъ ‘загаловак, назва’, ‘надпіс’. Са ст.-польск.tytuł ‘тс’, якое з лац.titulus ‘тс’, ‘надмагільны надпіс’, ‘подпіс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 188), у ВКЛ таксама ‘прычына, падстава, права’ (Жлутка).
Ты́тул2 ‘ганаровае або дараванае дваранскае званне (барон, князь, граф)’ (ТСБМ, Некр. і Байк.): у каго ў шкатуле, той і ў тытуле (брасл., Рабк.), ‘вясельны чын асоб, што маюць акрэсленыя функцыі ў рытуале’ (беласт., Этнагр. зб., 112), ст.-бел.тытулъ, титулъ ‘тытул, званне’ (1438 г., ГСБМ). Са ст.-польск.tytuł < лац.titulus ‘ганаровае званне, слаўнае імя’, ‘гонар, слава’, ‘подзвіг, заслуга’, сюды ж ст.-бел.тытуловати ‘называць’ (1622 г.) са ст.-польск.tytułować ‘называць’, якое з лац.titulāre ‘тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 198).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
blank2[blæŋk]adj.
1. пусты́, чы́сты, незапо́ўнены;
a blank cheque незапо́ўнены чэк;
a blank page пуста́я старо́нка;
blank walls пусты́я сце́ны
2. бязду́мны, тупы́;
a blank stare пусты́ по́зірк;
Suddenly my mind went blank. Раптам у мяне ў галаве памутнела.
3. по́ўны, абсалю́тны;
a blank refusal катэгары́чная адмо́ва; адмо́ва наадрэ́з
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
чацвёртыліч. der víerte;
чацвёртага сту́дзеня am víerten Jánuar;
чацвёртая гадзі́на es geht auf vier (Uhr), drei Uhr vorbéi;
а чацвёртай гадзі́не nach drei (Uhr);
чацвёртая старо́нка die víerte Séite, Séite vier;
чацвёрт ну́мар Númmer vier
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
rodzinny
rodzinn|y
1. сямейны;
życie ~e — сямейнае жыццё;
zasiłek ~y — дапамога па доглядзе дзіцяці;
2. родны;
kraj ~y — родная старонка, родны край
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
паласа́, -ы́, мн. пало́сы і (з ліч. 2, 3, 4) паласы́, -ло́с, ж.
1. Доўгая роўная лінія (на малюнку, чарцяжы), след на якой-н. паверхні ад чаго-н.; доўгая вузкая частка якой-н. прасторы.
Чырвоныя і сінія палосы на хустцы.
П. на целе ад удару.
П. дыму.
2. Працяглы ўчастак чаго-н., пояс.
Гліністая п.
Прыфрантавая п.
3. Невялікі вузкі ўчастак ворнай зямлі сялянскага надзелу (гіст.).
4.Старонка ў наборы, у друкаваным выданні (спец.).
Газетная п.
5.перан. Прамежак часу, перыяд.
Самая шчаслівая п. яго жыцця.
6.перан. Настрой, стан.
Змрочная п. найшла на яго.
|| памянш.пало́ска, -і, ДМ -ло́сцы, мн. -і, -сак, ж. (да 1—3 знач.).
Тканіна ў палоску.
|| прым.пало́сны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.) іпаласны́, -а́я, -о́е (да 1 і 4 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
page
I[peɪdʒ]1.
n.
1) старо́нка, бало́нка, бачы́на f.
2) пэры́яд -у m., эта́п у гісто́рыі
2.
v.
нумарава́ць старо́нкі
II[peɪdʒ]
n.
1) хлапе́ц для пасы́лак, пабяга́ч пабегача́, пасы́льны -ага m
2) паслу́жнік -а m. (у парлямэ́нце)
3) паж (у бібліятэ́цы)
4) Hist. паж -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пе́рсі ’грудзі ў каня’ (кам., бых., КЭС; Нар. Гом.; беласт., шчуч., Сл. ПЗБ), (паэтычн.) ’грудзі ў чалавека’ (ТСБМ), укр.пе́рси, перс(а), рус.пе́рси грудзі, пярэдняя частка цела — ад шыі да жывата’, ’унутраныя органы, размешчаныя ў грудзях; лёгкія’, стараж.-рус.пьрсь; польск.pierś, piersi ’грудзі’, ’жаночыя грудзі’, чэш.prsy < prs, prso, prsa < ст.-чэш.prsi — мн. (парны) л. ж. р.; славац.prsia (н. р. мн. л.), славен.pŕsi (ж. р.), pŕsa (н. р.), серб.-харв.пр̏си, пр̏са ’грудзі’, ст.-слав.прьси. Прасл.*pьrsi, роднаснае літ.жамойцк.pìršys (ж. р.) ’грудзі ў каня’, ст.-інд.párçuṣ ’рабро’, авест.parəsu‑, pərəsu‑ ’рабро, бок’; асец.fars ’тс’, ’краіна, старонка’ — да і.-е.*perкʼ са значэннем ’рабро’ (Міклашыч, 342; Траўтман, 220; Покарны, 820; Фасмер, 3, 245; Махэк₂, 486; Бязлай, 3, 129). Відаць, прасл.*pьrsi азначала, аднак, ’жаночыя грудзі’, побач з *grǫdь ’грудзі чалавека’ і vъn‑ědro ’ўнутраныя органы’. Значэнне ’грудзі ў каня’ развілося ў некоторых гаворках пазней шляхам семантычнага пераносу ў сувязі са з’яўленнем конскай вупражы, параўн. персці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
karta
kart|a
ж.
1. ліст, старонка;
~a tytułowa — тытульная старонка;
przerzucać ~y — перагортваць старонкі;
piękna ~a jego życia перан. слаўная старонка яго жыцця;
2.карц. карта;
stawiać wszystko na jedną ~ę перан. ставіць усё на адну карту;