blank2 [blæŋk] adj.

1. пусты́, чы́сты, незапо́ўнены;

a blank cheque незапо́ўнены чэк;

a blank page пуста́я старо́нка;

blank walls пусты́я сце́ны

2. бязду́мны, тупы́;

a blank stare пусты́ по́зірк;

Suddenly my mind went blank. Раптам у мяне ў галаве памутнела.

3. по́ўны, абсалю́тны;

a blank refusal катэгары́чная адмо́ва; адмо́ва наадрэ́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)