ланцэ́т, ‑а, М ‑цэце, м.

Даўнейшы хірургічны нож невялікіх памераў, востры з двух бакоў. [Прафесар] таропка перабягаў ад стала да стала, нейкім асаблівым жэстам браў бліскучы ланцэт і жвава ўзмахваў рукой. Шахавец.

[Ням. Lanzette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́шать несов. е́сці; (пить) піць;

ку́шать пиро́г е́сці піро́г;

ку́шать чай уст. піць чай;

ку́шайте! (ешьте) е́шце!; (пейте) уст. пі́це!;

ку́шать по́дано на стол пада́дзена;

пожа́луйте ку́шать! про́сім (прашу́) да стала́!, калі́ ла́ска да стала́!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

абнаві́цца, -наўлю́ся, -но́вішся, -но́віцца; зак.

1. Стаць новым, абноўленым; набыць выгляд новага.

Свет абнавіўся.

2. Папоўніцца чымсьці новым, змяніцца.

Рэпертуар тэатра абнавіўся.

Абнавіўся склад рэдкалегіі.

3. перан. Зноў зрабіцца свежым, моцным; ажывіцца.

Цела нібы абнавілася, такое яно стала моцнае.

|| незак. абнаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. абнаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пры́казка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Кароткае народнае выслоўе павучальнага зместу; народны афарызм.

Стаць прыказкай (пра каго-, што-н., што стала агульнавядомым з якога-н. боку).

2. Прыгаворка, зачын казкі.

Гэта п., а казка наперадзе.

|| прым. пры́казкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

П. выраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сервіро́ўка ж кніжн Servierung [-´vi:-] f -, -en; Áufmachung f -, -en (убранне);

бага́тая сервіро́ўка стала́ ein reich gedéckter Tisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

фу́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. што або на што. Дзьмухнуць або, дзьмухнуўшы, затушыць што-н.

Ф. на пыл.

Ф. са стала паперкі.

Ф. на свечку.

2. што. У шашках: зняць з дошкі шашку праціўніка пры яго памылцы ў гульні.

|| незак. фу́каць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. фу́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паадло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адламаць усё, многае. Паадломваць ножкі стала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́зус, ‑у, м.

Кніжн. Тое, што прынята, што стала звычайным; звычай, звычка.

[Ад лац. usus — карыстанне, ужыванне, звычай.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́звездить сов. (о небе) безл., разг. стаць зо́рна; вы́зарыцца;

уже́ давно́ вы́звездило ужо́ даўно́ ста́ла зо́рна (вы́зарылася).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Лу́за ’адтуліна на краі більярднага стала з сеткай, у якую падае шар’ (ТСБМ). Запазычана з польск. łuza ’тс’ праз рус. мову (КЭСРЯ, 248; Крукоўскі, Уплыў, 79).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)