у́зус

(лац. usus)

1) тое, што прынята, што стала звычайным; звычай; звычка;

2) лінгв. агульнапрынятае ўжыванне моўнай адзінкі (слова, фразеалагізма і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)