gehéim

1.

a (па)тае́мны, сакрэ́тны

2.

adv сакрэ́тна

im ~en — упо́тай

~ tun* — сакрэ́тнічаць

mit etw. (D) ~ tun* — рабі́ць з чаго́-н. сакрэ́т

~ hálten* — vt (vor D) захо́ўваць у таямні́цы, уто́йваць (ад каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odkryć

зак.

1. адкрыць; раскрыць;

odkryć twarz — адкрыць твар;

odkryć głowę — зняць шапку;

2. адкрыць;

odkryć biegun północny — адкрыць паўночны полюс;

3. выявіць;

odkryć tajemnicę — выявіць таямніцу;

4. выкрыць; раскрыць;

odkryć sekret — раскрыць сакрэт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verbréiten

1.

vt

1) распаўсю́джваць, пашыра́ць (у розн.знач.)

2) выдава́ць (тайну, сакрэт)

2.

(sich)

(über A)

1) распаўсю́джвацца, рассяля́цца (па чым-н.)

2) разм. ве́сці до́ўгія размо́вы

3) распаўсю́джвацца, разно́сіцца (дзе-н. – пра чуткі, пагалоскі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АПАКРЫ́ННЫЯ ЗАЛО́ЗЫ

(ад грэч. apokrinō аддзяляю),

залозы, у якіх пры ўтварэнні і выдзяленні сакрэту адрываюцца верхавінкавыя часткі залозістых клетак. Утвараюцца з эпітэліяльных зачаткаў, з якіх узнікаюць тлушчавыя залозы і валасы. У большасці млекакормячых размешчаны ў абваласелай скуры і некаторых інш. месцах. У чалавека і вышэйшых лакалізаваны ў падпахавых упадзінах, вонкавым слыхавым канале, каля грудных саскоў, лабка, ануса, палавых органаў; разам з узбуйненымі тлушчавымі залозамі ўтвараюць пахучыя залозы. Спецыялізаваныя апакрынныя залозы — малочныя залозы. Канчатковае развіццё і пачатак сакраторнай дзейнасці апакрынных залоз у чалавека супадаюць з палавым выспяваннем. Існуе цесная сувязь паміж апакрыннымі залозамі і перыядамі палавога развіцця (менструацыя, цяжарнасць, клімактэрый); фізіялагічная дзейнасць згасае ў старэчы перыяд. Сакрэт апакрынных залоз мае рэчывы, што абумоўліваюць пах, спецыфічны роду, віду, індывідууму. У жывёл з’яўляецца сродкам абароны, пошуку, пазначэння тэрыторыі, прываблівання асобін процілеглага полу, а таксама ідэнтыфікацыі асобін.

А.С.Леанцюк.

т. 1, с. 413

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

secret

[ˈsi:krət]

1.

adj.

1) патае́мны, сакрэ́тны

а) a secret marriage — патае́мнае жані́мства

б) a secret society — та́йнае тава́рыства

в) a secret agent — сакрэ́тны аге́нт (выве́дкі)

2) схава́ны, замаскава́ны; скры́ты

a secret passage — схава́ны прахо́д

a secret place — глуха́я мясьці́на

2.

n.

таямні́ца f., сакрэ́т -у m.

•

- in secret

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

open​2 [ˈəʊpən] adj.

1. адчы́нены, расчы́нены, адкры́ты;

an open door адчы́неныя дзве́ры;

an open mouth разя́ўлены/адкры́ты рот;

open eyes расплю́шчаныя во́чы;

an open book разго́рнутая кні́га;

an open shirt расшпі́леная кашу́ля;

The flowers are all open now. Кветкі ўжо ўсе параспускаліся.

2. адкры́ты, неперасе́чаны;

open country неперасе́чаная мясцо́васць

3. во́льны, дасту́пны (для наведвання);

open to the public увахо́д во́льны

4. незаня́ты;

Is the vacancy still open? Вакансія пакуль незанятая?

5. адкры́ты, я́ўны, публі́чны;

open hostility адкры́тая/я́ўная варо́жасць;

an open secret сакрэ́т палішыне́ля; сакрэ́т, які́ ўсім вядо́мы; уя́ўная та́йна

6. нявы́рашаны; нявы́значаны, няпэ́ўны;

an open question адкры́тае пыта́нне

7. адкры́ты, шчы́ры;

be open with smb. быць шчы́рым з кім-н.

♦

keep one’s ears/eyes open быць насцяро́жаным/напагато́ве;

He went into it with his eyes open. Ён свядома ішоў на гэта;

welcome smb. with open arms сустрака́ць каго́-н. сардэ́чна/гасці́нна/ве́тліва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БУЛА́Т,

булатная сталь (ад перс. пулад сталь), вугляродзістая сталь, якая вызначаецца высокай цвёрдасцю, пругкасцю, вязкасцю, зносастойкасцю, своеасаблівай структурай і ўзорыстасцю паверхні. Асн. асаблівасць мікраструктуры булату — аптымальнае па дысперснасці і канфігурацыі спалучэнне высокавугляродзістых (дробнаігольчасты мартэнсіт) і нізкавугляродзістых (ферыт) мікрааб’ёмаў. Адрозніваюць булат літы (т.зв. вутц) і зварачны (больш нізкай якасці).

Вытв-сць булату была вядома ў Індыі, Іране, Сірыі («дамаская сталь»), у краінах Сярэдняй Азіі. Выкарыстоўваўся на выраб халоднай зброі выключнай трываласці і вастрыні. Клінок з булату не ламаецца, не мае астаткавай дэфармацыі. У 14 ст. сакрэт вырабу булат быў страчаны. Навук. асновы вытв-сці булату распрацаваў рус. металург П.П.Аносаў (у 1833 вырабіў булатны клінок). Атрыманне булатнай структуры забяспечваецца асаблівасцямі саставу, тэхналогіі выплаўкі, коўкі, тэрмічнай і мех. апрацоўкі. Узорыстасць бывае паласавая і струменістая (ніжэйшыя сарты булату), хвалістая (сярэдні, сорт), сеткаватая і каленчатая (вышэйшыя сарты).

Літ.:

Гуревич Ю.Г. Загадка булатного узора. М., 1985;

Мезенин Н.А. Занимательно о железе. 2 изд. М., 1977.

т. 3, с. 328

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

strict

[strɪkt]

adj.

1) патрабава́льны

strict but not unfair — патрабава́льны, але справядлі́вы

2) стро́гі, суро́вы

strict discipline — стро́гая дысцыплі́на

a strict penalty — суро́вая ка́ра

3) Figur. дакла́дны

He told the strict truth — Ён сказа́ў чы́стую пра́ўду

4) по́ўны, абсалю́тны

to tell a secret in strict confidence — сказа́ць сакрэ́т у по́ўнай таямні́цы

strict neutrality — по́ўная нэўтра́льнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

асцерага́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Прымаць якія‑н. меры перасцярогі; быць асцярожным. У той дзень была галалёдзіца, тратуары зрабіліся слізкімі, і Валіку прыходзілася ўвесь час асцерагацца, каб не пакаўзнуцца. Жычка. — Ах, сынок, ці ж так можна? Асцерагайся, не лезь на ражон! — маліла маці і несла то вішань, то свежага малака, то ягад. Карпюк. // каго. Быць асцярожным у сваіх адносінах з кім‑н.; пабойвацца каго‑н. Падпольнае і партызанскае жыццё навучыла яго [Косцю] асцерагацца ворага, не падпускаць яго да сябе. Якімовіч. Князь.. славіўся адвагай і вельмі запальчывым характарам, і.. яго асцерагаліся. Самуйлёнак. А Грышка, дык той проста лічыў Казюка не сваім хлопцам і казаў усім асцерагацца яго. Чарот.

2. чаго або з інф. Устрымлівацца ад чаго‑н., пазбягаць чаго‑н. з перасцярогі. Асцерагаліся партызаны да пары да часу выдаць свой баявы сакрэт. Лынькоў. Сотнікаў адчуваў, як проста было ператварыцца з напарніка ў абузу, і найбольш асцерагаўся менавіта таго, хоць і ведаў, што калі здарыцца найгоршае — выйсце для сябе знойдзе сам, не абцяжарыць нікога. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́йна ​1, ‑ы, ж.

1. Тое, што хаваецца, адрываецца ад іншых, што вядома не ўсім; сакрэт. Ваенная тайна. Тайна перапіскі. □ І раптам .. [Вера] поўнасцю зразумела, што Ніна не хоча раскрываць тайны, не давярае ёй, і слёзы крыўды бліснулі на вачах. Мікуліч. Усе свае дзеянні піянеры вырашылі трымаць да часу ў тайне ад дарослых. Курто.

2. Тое, што яшчэ не пазнана, неразгадана; скрытая ўнутраная сутнасць з’явы, прадмета. Тайны будовы матэрыі. Тайны палярнага ззяння. □ Перад чалавекам стаяць яшчэ мільёны неразгаданых тайн прыроды, жыцця і смерці. Лынькоў. Выгнаць тайны акіяна — Вось імкненне іх [вучоных] і план. А. Александровіч. // Тое, чым чалавек яшчэ не авалодаў. Кожную вольную хвіліну [Аляксандра Іванаўна Клімава] выкарыстоўвае для таго, каб глыбей пранікнуць у тайны драматычнага мастацтва. «Маладосць». Люба спазнала тайну граматы. Чытаць — гэта было таксама вялікай асалодай. Кудраўцаў.

та́йна ​2, прысл.

Скрытна ад іншых. Пакідаю я тайна пад час развітання Разам з сэрцам жывыя надзеі свае... Бачыла. Слёзы людскія, слёзы людскія!.. Тайна ліліся, адкрыта ліліся. Падалі долу гарачым дажджом. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)