аддаі́цца, ‑доіцца; зак.

Перастаць даіцца, даваць малако (перад ацёлам). Карова аддаілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтанцава́ць, ‑танцую, ‑танцуеш, ‑танцуе; зак.

Скончыць, перастаць танцаваць; пратанцаваць пэўны час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

istnieć

незак. існаваць;

przestać istnieć — перастаць існаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ператужы́ць, ‑тужу, ‑тужыш, ‑тужыць; зак.

Разм. Патужыць некаторы час і перастаць; перагараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбуя́ць, ‑яе; зак.

Перастаць буяць. Адбуяла ў агародах хмельная летняя зеляніна. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкружы́цца, ‑кружыцца; зак.

Перастаць кружыцца. Адкружылася і асела ўзнятае ветрам смецце. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстраката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.

Скончыць, перастаць стракатаць. На палях адстракаталі жняяркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазво́дзіцца (перастаць існаваць) verschwínden* vi (s); áussterben* vi (s) (вымерці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áustoben

vi i (sich)

1) пераста́ць бушава́ць; суніма́цца

2) перан. пастале́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пазамака́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е, -а́юць; зак.

1. Стаць мокрым, замокнуць — пра ўсё, многае.

Сена пазамакала.

2. Набрыняўшы, перастаць цячы — пра ўсё, многае.

Бочкі пазамакалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)