Неразумны той, хто заўзята прагне ажыццявіць усе жаданні.
Глуп тот, кто страстно желает осуществить все желания.
бел. Дурному хоць кол на галаве чашы, то ён усё сваё.
рус. Дурак думает, что всё будет так, как ему хочется.
фр. De sot homme sot songe (У глупого человека и мечты глупые).
англ. Fools never know when they are well (Дураки никогда не знают, когда им хорошо).
нем.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
childish
[ˈtʃaɪldɪʃ]
adj.
1) дзіця́чы
2) дзяці́нны, як дзіця́, няста́лы, непава́жны
3) наі́ўны, неразу́мны
childish question — наі́ўнае пыта́ньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
obłędny
разм.
1. вар’яцкі; шалёны; безразважны; неразумны;
2. надзвычайны; шалёны, страшэнны; вельмі моцны;
3.уст. памылковы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
insane
[ɪnˈseɪn]
adj.
1) ненарма́льны, псыхі́чна хво́ры
an insane asylum — дом для псыхі́чна хво́рых
2) кра́йне неразу́мны, бязглу́зды; ідыёцкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
апраўда́цьсов., в разн. знач. оправда́ть;
а. падсу́днага — оправда́ть подсуди́мого;
а. неразу́мны ўчы́нак маладо́сцю — оправда́ть неразу́мный посту́пок мо́лодостью;
а. чые́-не́будзь надзе́і — оправда́ть чьи́-л. наде́жды;
а. расхо́ды — оправда́ть расхо́ды
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ірацыяна́льны
(лац. irrationalis = неразумны)
1) паводле ідэалістычнай філасофіі — пазбаўлены заканамернасці, а таму недаступны для розуму, невытлумачальны;
2) мат. несуразмерны з адзінкай, а таму не здольны быць выражаны ні цэлым, ні дробным рацыянальным лікам, напр. квадратны корань з ліку 3 (і. лік).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
cock-eyed
[,kɑ:kˈaɪd]
adj.
1) касаво́кі
2) касы́, няро́ўны
3) Sl. дурны́, неразу́мны, абсу́рдны
This is a cock-eyed notion — Гэ́та абсу́рдная, дурна́я ду́мка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Недачупа́лле ’недарэка, някемлівы чалавек’ (пух.; чэрв., Жыв. сл.), недачупилы ’недаразвіты, мізэрны’ (там жа), ’не зусім разумны’ (Сл. ПЗБ). Відаць, з неда- і цупаць ’экспр. ісці’ (чэрв., Сл. ПЗБ), параўн. дакладны структурны адпаведнік названаму прыметніку — нядошлы ’слабак, хваравека’ (ТС); для некаторых значэнняў не выключана сувязь з тупіць ’кеміць, цяміць’. Праблематычнай застаецца сувязь з літ.čiupaila ’неразумны’, якую прапануюць аўтары «Слоўніка беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча», у сувязі з няяснасцю паходжання самога літоўскага слова (вытворнае ад čiupti ’хапаць’?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бязглу́зды, ‑ая, ‑ае.
1.Неразумны; які нічога не разумее; бесталковы. Бязглузды чалавек.// Які выражае адсутнасць думкі; тупы. Бязглузды выгляд.
2. Пазбаўлены сэнсу, зместу; недарэчны. Прыгадаліся [Анатолю] вечары ў цешчы Адзелаіды Сяргееўны, напоўненыя сумам, бязглуздымі гульнямі і агідным крыўляннем.Асіпенка.Але тое, што Іван схаваўся ад адказнасці ў кусты, пабаяўся з’явіцца на сход, прыслаўшы толькі нейкую бязглуздую запіску, канчаткова збянтэжыла Колю.Шахавец.[Сухадольскі Русаковічу:] А я заяўляю, што ніякая сіла не прымусіць мяне прыняць вашы бязглуздыя прапановы.Крапіва.Гэты цвердалобы Карпенка гатовы разбіцца ў шчэпкі, каб толькі выканаць які бязглузды загад.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ На́даўба ’засядзеўшаяся ў дзеўках, якую возяць па вёсках і прапануюць: Ці не трэба надаўба?’ (ушац., Панюціч, дыс.), рус.пск.арх.на́долба ’дзяўчына з беднай сям’і, якую бацькі возяць па вёсцы, прапануючы ўзяць замуж’, ’векавуха’. Да *nadoba, параўн. набаб ’патрэба’, надоба ’хатнія рэчы, неабходныя гаспадыні’, надобніна ’патрэбная рэч’, укр.надоба ’патрэба, неабходнасць’, рус.надоба ’патрэба, неабходнасць’, гл. надоба. У выніку пеярызацыі збліжана са словамі надаўба ’незгаворлівы ўпарты чалавек’, надоўб ’асталоп, неразумны’, рус.надолба ’дурны чалавек, дубіна, балда’, што ў сваю чаргу Узніклі на аснове канкрэтнага значэння ’слуп, калода’, параўн. Фасмер, 3, 38. Гл. таксама надабень.