harrow

[ˈhæroʊ]

1.

n.

барана́ f.

2.

v.t.

1) баранава́ць

2) нано́сіць боль; му́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

torturować

незак. катаваць, мучыць;

torturować specjalnymi przyrządzami — катаваць спецыяльнымі прыладамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wymaglowywać

незак.

1. качаць (бялізну);

2. перан. разм. мучыць; вымотваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

umartwiać

незак. мучыць; гнясці; засмучаць;

umartwiać ciało — забіваць плоць (цела)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

żyłować

незак.

1. выцягваць жылы;

2. перан. цягнуць жылы; мучыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Мужлава́ць, мужлова́ць ’дрэнна есці, рыцца ў ежы (напр., аб свінні)’ (ТС). Няясна. Магчыма, балтызм. Параўн. mū́žlioti ’мучыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мучы́цель ’той, хто мучыць’ (ТСБМ). З рус. мучитель ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 57). Параўн. ст.-слав. мѫчитель ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мары́ць

1. (труціць) vergíften vt, áusrotten vt;

мары́ць пацуко́ў Rátten vertílgen;

2. тэх béizen vt;

3. (мардаваць, мучыць) quälen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

haunt​2 [hɔ:nt] v.

1. з’яўля́цца (пра здань)

2. прыгнята́ць, не дава́ць спако́ю (аб думках)

3. не дава́ць спако́ю (каму-н.), му́чыць, трыво́жыць (каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тано́га ’смутак, трывога’: танога на сэрцы (Мат. Гом.), тано́жыць ’таміць, стамляць’ (Ян.). Параўн. укр. палес. тоно́жит ’мучыць’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)