промча́ться прамча́цца;

по́езд промча́лся не остана́вливаясь цягні́к прамча́ўся не спыня́ючыся;

ле́то промча́лось незаме́тно ле́та прамча́лася непрыкме́тна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

абле́т, ‑у, м.

Разм. Тое, што будучы зрэзаным, ссечаным, праляжала ўсё лета, аблетавала (гл. аблетаваць у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падхадзі́цца, ‑хаджуся, ‑ходзішся, ‑ходзіцца; зак.

Абл. Ухадзіцца. Лета было добрае, пагода спрыяла ўраджаю і рабоце. Народ падхадзіўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагасцява́ць, ‑цюю, ‑цюеш, ‑цюе; зак.

Тое, што і прагасціць. У мінулым годзе ўсё лета прагасцявалі ў цёткі. Каршукоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купіна́ Месца, ямка, дзе выгараў торф, якая ў дажджлівае лета запоўнена вадой (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

засу́шлівы, ‑ая, ‑ае.

1. Які суправаджаецца засухай. Засушлівы год. Засушлівае лета.

2. У якім часта бываюць засухі. Засушлівыя раёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баху́р, ‑а, м.

Абл. Бутуз; карапуз. [Антон:] — Будзе лета, канікулы, дык зважу вас, бахуроў, пакажу, чаго мы там набудавалі. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвандрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

1. Кончыць вандравання. Цэлае лета адвандраваў.

2. Пакінуць ранейшае вандровішча. Атары адвандравалі ў горы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разга́р, -ру м. разга́р;

ле́та ў са́мым ~ры — ле́то в са́мом разга́ре;

у ~ры барацьбы́ — в разга́ре борьбы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Мяжэніна ’самы гарачы час у сярэдзіне лета’ (Нас.), мяжэнінны ’сабраны ў гэты час’ (там жа), мяжэнный дзянёк ’дзень у летнюю гарачую пару’ (паўн.-усх., КЭС) прымыкаюць да рус. моўнай тэрыторыі (у асноўным паўн. і зах.-рус. — гл. СРНГ, 18, 82–85), дзе меженный, меженный, межёнина звязаны са значэннем ’летні’, ’гарачы летні час, самае лета’. Узыходзяць да мяжа ’сярэдзіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)