1) напрамак лініі дарогі, канала, трубаправода і інш.;
2) шлях, дарога (напр. аўтамабільная т.);
3) вогненны след, які пакідае за сабой трасіруючая куля або снарад, ракета.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ВАЛАНТЭ́ (Volonté) Джан Марыя
(н. 9.4.1933, г. Мілан, Італія),
італьянскі акцёр. Скончыў Нац. акадэмію тэатр. мастацтва (1957). Сцэн. дзейнасць пачаў у 1951. З 1960 у кіно. Здымаецца ў вострасацыяльных («Чалавек, якога трэба знішчыць», «Тэрарыст»), прыгодніцкіх («За некалькі лішніх долараў», «Хто ведае?» — у сав. пракаце «Залатая куля»), палітычных («Кожнаму сваё», «Бандыты ў Мілане», «Следства па справе грамадзяніна па-за ўсякімі падазрэннямі» — у сав. пракаце «Справа грамадзяніна па-за ўсякімі падазрэннямі», «Сака і Ванцэці», «Джардана Бруна») і інш. Фільмах.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
orb
[ɔrb]
n.
1) ку́ляf., шар -а m.
2) нябе́снае це́ла (як со́нца, ме́сяц)
3) Poet. во́ка n., во́чны я́блык
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
clean3[kli:n]adv.infml
1. зусі́м, ца́лкам, по́ўнасцю;
I clean forgot about it. Я зусім забыўся на гэта.
2. про́ста, пра́ма;
The bullet went clean through the arm.Куля прайшла прама праз руку.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ако́п, ‑а, м.
Земляное ўмацаванне ў выглядзе выкананага рова з насыпам (валам), якое прыкрывае ад куль і асколкаў; траншэя. Толькі сягоння спраў кожнаму шмат: Коласу — вырасціць жменю зярнят, Сонцу — стаптаныя травы падняць, Ветру — акопы пяском зараўняць.Танк.Баязліўца куля і ў акопе страчае, смелага і на акопе мінае.Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
glance2[glɑ:ns]v. зірну́ць;
He glanced at his watch. Ён зірнуў на гадзіннік.
glance off[ˌglɑ:nsˈɒf]phr. v. слізгану́ць; адско́чыць;
The bullet glanced off the top of the car.Куля толькі слізганула па версе аўтамабіля.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zbłąkany
zbłąkan|y
які (што) заблукаў; аблудны;
~а owca — аблудная авечка;
~а kula — шальная (шалёная) куля
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
|| незак.прашыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.).
|| наз.прашы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 знач.) іпрашыва́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свіне́ц, ‑нцу, м.
1. Цяжкі мяккі легкаплаўкі метал сінявата-шэрага колеру. Здабыча свінцу. Сплаў свінцу з сурмой.
2.перан.Куля (кулі). Цягнуцца ўвысь курганы Бессмяротнасці Там, дзе свінец іх, адважных, прашыў.Калачынскі.
•••
Як (нібы, быццам) свінцом налітая (налітыя) — крайне ператомленая, натруджаная ад стомы, хваробы і пад. (аб адчуванні цяжару ў галаве, руках, нагах і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)