фон¹, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Асноўны колер, тон, на якім пішацца карціна ці малюецца што-н.

Чырвоны ф.

2. Задні план карціны, а таксама ўвогуле задні план чаго-н., тое, на чым што-н. бачыцца, вылучаецца.

Караблі на фоне вячэрняга неба.

3. перан. Агульныя ўмовы, абставіны, у якіх што-н. адбываецца.

На фоне цяперашніх міжнародных падзей.

|| прым. фо́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gemälde

n -s, - карці́на, палатно́; перан. тс. апіса́нне (чаго-н.)

ein groß ángelegtes ~ — літ. шыро́кае палатно́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фіна́льны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца фіналам; заключны. Фінальная карціна «Князь-возера» .. з’яўляецца яркім доказам вызвалення ад рабства і перамогі справядлівасці. «Беларусь». У фінальных спаборніцтвах удзельнічала дваццаць хлопчыкаў ва ўзросце да пятнаццаці год. Шыцік. // Які выйшаў у фінал (у 3 знач.). Фінальная група тэнісістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

табло́

(фр. tableau = карціна, ад лац. tabula = дошка)

шчыт, на якім пры дапамозе светлавога сігналу перадаецца якая-н. інфармацыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жанр, ‑у, м.

1. Род твораў у галіне якога‑н. мастацтва, які характарызуецца пэўнымі ўласцівасцямі, сюжэтнымі і стылістычнымі прыкметамі. Жанр бытавой аповесці. Жанр нацюрморта.

2. Жывапіс на бытавыя тэмы; асобная карціна на бытавы сюжэт. Пейзаж і жанр.

3. перан. Стыль, манера. Спектакль у новым жанры.

[Фр. genre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лубкі́ ’тонкія дошчачкі, якія накладаюцца на месца пералому касцей’ (ТСБМ), лубок ’тс’ (ветк., Мат. Гом.); лубкі́ ’вокладкі кнігі’ (хойн., Мат. Гом.), а таксама лубок ’ліповая дошка, на якой даўней гравіравалася карціна для друкавання’ (ТСБМ). Укр. лубо́к, рус. лу́бо́к, польск. łubki, чэш. loubek, славац. lubok. Паўн.-слав. lubъkъ < lubъ. Да луб 1 (гл.). Гл. таксама лубок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тэ́мпера

(іт. tempera)

1) фарбы, расцёртыя на яечным жаўтку або на сумесі клеявога раствору з алеем;

2) карціна, намаляваная такімі фарбамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

малю́нак

(польск. malunek, ад malowač < с.-в.-ням. mālen)

1) карціна, ілюстрацыя, рысунак;

2) тое, што можна ўявіць сабе ў канкрэтных вобразах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акварэ́ль м.

1. (фарба) Aquaréllfarbe f -, -n, Wásserfarbe f;

2. (карціна, малюнак) Aquaréll n -s, -e, Aquaréllbild n -(e) s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

askew

[əˈskju:]

1.

adv.

ко́са, кры́ва

The picture is hanging askew — Карці́на вісі́ць кры́ва

2.

adj.

крывы́, ко́сы, касы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)