стратэ́г, ‑а, м.

Палкаводзец, знаўца стратэгіі (у 1 знач.). [Генерал-маёр] меў вялікі ваенны вопыт і сярод генералітэт[у] лічыўся лепшым стратэгам і тактыкам. Шамякін. // перан. Высок. Празорлівы, вопытны палітычны кіраўнік; чалавек, які валодае майстэрствам кіраўніцтва грамадскай і палітычнай барацьбой. [Ленін] увабраў у сябе .. ўсё лепшае, што ёсць у людзях, у народзе. Ленін — геніяльны стратэг рэвалюцыі. Ленін — баец, Ленін — вучоны, Ленін — інтэлігент. «Звязда».

[Ад грэч. stratēgos — военачальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

proficient

[prəˈfɪʃənt]

1.

adj.

уме́лы, спра́ўны

2.

n.

экспэ́рт -а m.; зна́вец -ўца, зна́ўцаm.

She was very proficient in music — Яна́ была́ вялікім зна́ўцам му́зыкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

expert

[ˈekspɜ:rt]

1.

n.

знаве́ц -ўца́ m.& f., зна́ўцаm. & f., ма́йстра -ы m., экспэ́рт, спэцыяліст -а m.

2.

adj.

высо́какваліфікава́ны; спрактыкава́ны, зь вялі́кімі ве́дамі, дасьве́дчаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кні́жнік м.

1. (знаўца кніг) Bchgelehrte (sub) m -n, -n; Bücherwurm m -(e)s, -würmer (жарт., іран.);

2. (аматар кніг)Bücherfreund m -(e)s, -e, Bücherkenner m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

І́рмус ’вырвас, жулік, нахабны чалавек’ (Бяльк.). Штучная лацінізаваная форма не зусім яснага паходжання. Магчыма, з *ірвус ад ірваць (гл.) (суф. ‑ус звычайна далучаецца да дзеяслоўных асноў); параўн. вырва, вырвас. Субстытуцыя ‑м‑ замест ‑в‑ цалкам магчыма, улічваючы экспрэсію значэння. Нельга выключыць і магчымую сувязь з рус. смал. и́мус ’бядовы, вельмі здольны да чаго-н.’ (Дабр.); параўн. таксама смал., сіб. иму́н ’жвавы, бядовы, спрытны’, ’знаўца, майстар сваёй справы’, смал. иму́ ’адолею, пакару’ ад імаць (гл.). Але застаецца няясным з’яўленне ‑р‑ (ці не звязана з рус. дыял. ир ’злосць’, ’злосны, з’едлівы чалавек’, upunéc ’свавольнік, задзіра’, ст.-рус. иръ ’болька, струп; скула’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

expert1 [ˈekspɜ:t] n. (at/in/on) экспе́рт; спецыялі́ст, зна́ўца;

a computer expert спецыялі́ст па камп’ю́тарах;

a financial/medical expert фіна́нсавы/медыцы́нскі экспе́рт;

an expert in child psychology спецыялі́ст у галіне́ дзіця́чай псіхало́гіі;

an expert on modern literature спецыялі́ст па суча́снай літарату́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прафе́сар, ‑а, м.

Вышэйшае вучонае званне выкладчыка навучальных устаноў і супрацоўніка навуковых і лячэбных устаноў, якія кіруюць навукова-даследчай і лячэбнай работай; пасада, якую займае той, хто мае такое званне. // Асоба, якая мае такое званне. У адну і тую ж хвіліну прыходзілі выкладчыка, прафесары. Лынькоў. [Рыгор Пятровіч:] — Яе павінны вылечыць! Яна павінна жыць.. Мы даручым яе лепшым прафесарам!.. Шамякін. // Жарт. Вялікі знаўца чаго‑н. Ёсць сотні самых дробязных спраў, у якіх яна перад ім — прафесар. Лупсякоў. Міхальчук жартоўна заўважыў: — Ды ты ж у нас на гэта [на вылічэнні] прафесар. Якімовіч.

[Ад лац. professor — выкладчык, настаўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыялі́ст м. Fchmann m -(e)s, -leute, Spezialst m -en, -en; Schkenner m -s, - (знаўца);

быць спецыялі́стам у якой-н. спра́ве sich in inem Fach uskennen*, in etw. (D) Fchmann sein;

ка́дры спецыялі́стаў Fchkräfte pl, Fcharbeiter pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

adept

1. [ˈædept]

n.

зна́ўца -ы, зна́вец -ўца, экспэ́рт -а m.

2. [əˈdept]

adj.

спрактыкава́ны, дасьве́дчаны, спры́тны

an adept tennis player — спрактыкава́ны, дасьве́дчаны гуле́ц у тэ́ніс

She is adept in getting her own way — Яна́ спры́тная настая́ць на сваі́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спецыялі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Чалавек, які валодае якой‑н. спецыяльнасцю, мае спецыяльныя веды ў якой‑н. галіне навукі, тэхнікі, мастацтва. Спецыяліст сельскай, гаспадаркі. □ Сахор — вельмі добры электразваршчык, а спецыялісту заўсёды работы хапае. Кулакоўскі. Сямёна Львовіча запрасілі на прыём да кансультанта, вядомага спецыяліста па захворваннях сэрца. Гарбук. [Шарлап:] — Дзед быў спецыялістам па ядзерных рухавіках. Шыцік. // Разм. Добры знаўца чаго‑н., майстар у якой‑н. справе. Найболей грунтоўную дапамогу дзеду аказаў Нявідны, бо ён быў спецыяліст у гэтай справе [мабілізацыі людзей на змаганне з акупантамі]. Колас. З апошнімі словамі Азарчук з майстэрствам спецыяліста ўдарыў Змітрака. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)