proficient
adj.
уме́лы, спра́ўны
n.
экспэ́рт -а m.; зна́вец -ўца, зна́ўца -ы m.
She was very proficient in music — Яна́ была́ вялікім зна́ўцам му́зыкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)