зна́ўца гл. знавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зна́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зна́ўца зна́ўцы
Р. зна́ўцы зна́ўцаў
Д. зна́ўцу зна́ўцам
В. зна́ўцу зна́ўцаў
Т. зна́ўцам зна́ўцамі
М. зна́ўцу зна́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зна́ўца, -цы м., см. зна́вец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́вец, зна́ўца і зна́ўца, -ы, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які валодае вялікімі ведамі ў якой-н. галіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зна́ўца,

гл. знавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зна́ўца м. Kénner m -s, -; Sáchverständige (sub) m, f -n, -n; Fáchmann m -(e)s, -männer i -leute;

зна́ўца сваёй спра́вы Sáchkenner m -s, -; Kénner séines Fachs;

по́зіркам зна́ўцы mit Kénnerblick

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зна́вец, знаўца і зна́ўца, ‑ы, м.

Чалавек, які валодае спецыяльнымі ведамі, пазнаннямі ў якой‑н. галіне; знаток. Музыку ж ён надта любіў і лічыў сябе закончаным знаўцам яе. Грамовіч. Выдатны майстра і тонкі знаўца жывога слова, Кузьма Чорны па-горкаўску ставіўся да мовы пісьменніка. Кудраўцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знаўца, майстра, спецыяліст, прафесіянал, эксперт, знаток; спец (разм.); усёзнайка (разм. іран.); аўтарытэт, прафесар, свяціла (перан.) □ стары верабей, стрэляны верабей

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

...знаўца,

гл. ...знавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...знавец, ...знаўца і ...знаўца, ‑ы, м.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае спецыялістаў у галіне ведаў, названай у першай частцы, напрыклад: глебазнавец, літаратуразнавец, прыродазнавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)