АРЛО́Ў Аляксандр Мікалаевіч
(1908, Віцебск — 1942),
бел. скульптар. Скончыў Віцебскі маст. тэхнікум (1929). Чл. Віцебскага філіяла Аб’яднання моладзі Асацыяцыі мастакоў рэвалюцыі (1928—30). Удзельнічаў у скульпт. афармленні Дома ўрада (1933), Акруговага Дома афіцэраў (1935), Палаца піянераў (1936; усе ў Мінску), бел. павільёна на Усесаюзнай с.-г. выстаўцы ў Маскве (1939). Загінуў у фаш. канцлагеры.
т. 1, с. 483
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
carer [ˈkeərə] n. сядзе́лка (тая, што даглядае хворага, састарэлага, інваліда, асабліва дома)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
house-trained [ˈhaʊstreɪnd] adj. BrE прыву́чаны не га́дзіць до́ма (пра сабаку, ката)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
домаўла́снік, ‑а, м.
Той, каму належыць дом; уладальнік дома.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
oberżysta
м. гаспадар заезнага дома; карчмар
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Нестыка́цца ’бываць вельмі рэдка’ (Гарэц.), ’не быць, рэдка паяўляецца’ (драг., З нар. сл.), не стыка́цца ’не бываць’: Два дні дома не стыкалася (ТС). Звычайна адносяць да стыка́цца (гл.), адно са значэнняў якога ’быць, знаходзіцца’: Я мала стыкаюся дома (лід., Сл. ПЗБ), параўн. таксама яшчэ ст.-слав. стъкати (stъkati) ’melden’ (Саднік-Айцэтмюлер, Handwört.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дамасе́дства, ‑а, н.
Схільнасць, прывычка праводзіць свой вольны час дома.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непадалёку, прысл. і прыназ.
1. прысл. На нязначнай адлегласці; паблізу.
Н. працякала рэчка.
2. прыназ. з Р. Ужыв. для ўказання на прадмет ці месца, паблізу якіх хто-, што-н. знаходзіцца або што-н. адбываецца.
Н. свайго дома.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
furnishings [ˈfɜ:nɪʃɪŋz] n. pl. абсталява́нне кватэ́ры або́ до́ма (мэбля, дываны, шторы і г.д.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
landlady [ˈlændˌleɪdi] n. гаспады́ня кватэ́ры, гасці́ніцы; улада́льніца до́ма (якая здае яго за плату)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)