Verbum

анлайнавы слоўнік

trustee [trʌˈsti:] n. law апяку́н; апяку́нка; папячы́цель; папячы́целька; даве́раная асо́ба;

a tru stee state дзяржа́ва-апяку́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

на́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Гістарычна ўстойлівая супольнасць людзей, якая ўтвараецца ў працэсе фарміравання агульнасці іх тэрыторыі, эканамічных сувязей, літаратурнай мовы, асаблівасцей культуры і духоўнага аблічча.

Права нацый на самавызначэнне.

2. У некаторых спалучэннях: краіна, дзяржава.

Арганізацыя Аб’яднаных Нацый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прававы́ правово́й;

~ва́я свядо́масць — правово́е созна́ние;

п. пара́дак — правово́й поря́док;

○ ~ва́я дзяржа́ва — правово́е госуда́рство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

федера́льный полит. федэра́льны;

федера́льное госуда́рство федэра́льная дзяржа́ва;

на федера́льных нача́лах на федэра́льных асно́вах;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

імпе́рыя

(лац. imperium = улада, дзяржава)

1) манархічная дзяржава на чале з імператарам;

2) буйная каланіяльная дзяржава;

3) перан. буйная манаполія, якая ажыццяўляе кантроль над пэўнай галіной прамысловасці, над якой-н. дзейнасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Nationalitätenstaat

m -(e)s, -en шматнацыяна́льная дзяржа́ва