гара́нт

‘дзяржава, установа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гара́нт гара́нты
Р. гара́нта гара́нтаў
Д. гара́нту гара́нтам
В. гара́нт гара́нты
Т. гара́нтам гара́нтамі
М. гара́нце гара́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)