рэзалю́цыя

(лац. resolutio = дазвол)

1) рашэнне, пастанова з’езда, канферэнцыі, сходу;

2) пісьмовае распараджэнне службовай асобы на дзелавой паперы (напр. накласці рэзалюцыю).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

admission

[ədˈmɪʃən]

n.

1) прыняцьцё, дапушчэ́ньне, залічэ́ньне n.

admission to the university — залічэ́ньне ва ўнівэрсытэ́т

admission into a hospital — прыняцьцё ў шпіта́ль

2)

а) дазво́л на ўвахо́д

admission by ticket — увахо́д паво́дле біле́таў

б) цана́ ўвахо́ду

The admission was four dollars — Цана́ ўвахо́ду была́ чаты́ры даля́ры

3) прызна́ньне n.

an admission of guilt — прызна́ньне віны́

4) прызначэ́ньне n., дазво́л -у m.

admission to the bar — дазво́л практыкава́ць пра́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

clearance [ˈklɪərəns] n.

1. ачы́стка, расчы́стка;

a clearance sale распро́даж

2. устаране́нне перашко́ды

3. дазво́л, до́пуск;

security clearance праве́рка добранадзе́йнасці

4. паля́на, ля́да

5. tech. зазо́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аўтарыза́цыя

(фр. autorisation = дазвол)

1) выражэнне аўтарам згоды на пераклад, інсцэніроўку ці экранізацыю свайго твора;

2) выдача дазволу, ліцэнзіі;

3) зацвярджэнне асігнаванняў, інвестыцый.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ГЯНДЖЫ́НСКІ ТРАКТА́Т 1735,

дагавор паміж Расіяй і Іранам, падпісаны 21 сак. каля г. Гянджа. Паводле дагавора Дэрбент і Баку (з правінцыямі) перадаваліся Ірану, які абавязваўся не дапускаць пераходу гэтых гарадоў пад уладу інш. дзяржаў. Абодва бакі павінны былі прытрымлівацца пастаноў Рэшцкага дагавора 1732, паводле якога Расія вяртала Ірану Гілян, Іран павінен быў пасля адваявання ў Турцыі Усх.-Груз. царства вярнуць яго цару Вахтангу VI. Гянджынскі трактат пацвярджаў дазвол на свабодны гандаль Расіі ў Іране.

т. 5, с. 555

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дапуска́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дапусціцца.

2. Мець дазвол прыходзіць, уваходзіць куды‑н., да каго‑, чаго‑н., наведваць што‑н. Дзеці на вячэрнія сеансы ў кіно не дапускаюцца. □ Прыходзіць Паўлік да турмы. — Ніякія наведвальнікі сёння не дапускаюцца, — адказаў дазорца. — Прыйдзеш праз два дні. Сташэўскі.

3. Дазваляцца; быць прынятым. Часам дапускаецца дваякае напісанне слова.

4. Зал. да дапускаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапушчэ́нне н.

1. (дазвол) Zúlassung f -, -en;

2. (меркаванне) Ánnahme f -, -n, Vermútung f -, -en;

3. матэм. Ánnahme f, Vóráussetzung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпрасі́цца um (die) Erláubnis bítten*, wéggehen [wégfahren] zu dürfen* (адпрошвацца); die Erláubnis erhálten* wégzugehen [wégzufahren] (атрымаць дазвол);

адпрасі́цца на гадзі́ну éine Stúnde fréinehmen* аддз.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

экзеквату́ра

(ад лац. exsequare = выконваць)

1) дазвол, выдадзены замежнаму консулу ўрадам дзяржавы, у якую ён прызначаны, на выкананне службовых функцый;

2) пастанова судовых органаў дадзенай краіны аб выкананні рашэння замежнага суда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Lizénz

f -, -en ліцэ́нзія, дазво́л

~ für die Herstéllung (G) — ліцэ́нзія на вытво́рчасць (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)