кукарэ́чыць

‘карабаціць - рабіць што-небудзь карабатым, скрыўляць, выгінаць; выклікаць у каго-небудзь агіду, непрыемнае пачуццё’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кукарэ́чу кукарэ́чым
2-я ас. кукарэ́чыш кукарэ́чыце
3-я ас. кукарэ́чыць кукарэ́чаць
Прошлы час
м. кукарэ́чыў кукарэ́чылі
ж. кукарэ́чыла
н. кукарэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. кукарэ́ч кукарэ́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кукарэ́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

порожда́ть несов.

1. (рожать) уст., высок. нараджа́ць, параджа́ць;

2. перен. параджа́ць, спараджа́ць; (вызывать) выкліка́ць; (причинять) прычыня́ць;

порожда́ть недоразуме́ния параджа́ць (выкліка́ць) непаразуме́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wzbudzać

незак. выклікаць, узбуджаць;

wzbudzać gniew — выклікаць гнеў;

wzbudzać zachwyt — выклікаць захапленне;

wzbudzać litość — выклікаць літасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

command​2 [kəˈmɑ:nd] v.

1. зага́дваць

2. кама́ндаваць; кірава́ць

3. вало́даць, распараджа́цца

4. выкліка́ць;

command respect выкліка́ць пава́гу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

калаці́ць, калачу́, кало́ціш, кало́ціць; незак.

1. каго-што. Выклікаць дрыжанне чаго-н.; хістаць, трэсці.

Выбухі гармат калацілі горад.

К. яблыкі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго (што). Выклікаць дрыжыкі (пра страх, ліхаманку, холад і пад.).

Мяне калоціць (безас.).

3. каго-што і без дап. Рабіць вобыск (разм.).

4. што. Гатаваць якую-н. страву, размешваючы калатоўкай (разм.).

К. зацірку.

5. перан., каго (што). Выклікаць непрыемнае пачуццё.

Гэта несправядлівасць калоціць мяне.

6. каго-што і без дап. Часта і моцна стукаць; наносіць удары, біць (разм.).

К. кулакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

embitter [ɪmˈbɪtə] v. азлабля́ць; раззлава́ць; выкліка́ць го́рыч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

engender [ɪnˈdʒendə] v. fml параджа́ць, спараджа́ць; выкліка́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акіслі́ць, ‑ліць; зак., што.

Спец. Выклікаць акісленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heráusrufen

* vt выкліка́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

непако́іць, -ко́ю, -ко́іш, -ко́іць; незак., каго.

1. Выклікаць непакой, трывогу, хваляванне.

Навіна непакоіла яго.

2. Турбаваць каго-н.; прычыняць боль.

Асколак непакоіў раненага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)