Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
erz=, Erz=
прыстаўка прыметнікаў і назоўнікаў, якая ўзмацняе значэнне слова: Érzfeind закля́ты во́раг
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адпо́р, ‑у, м.
Адбіццё нападу. Толькі ўзніме вораг зброю — Мы адпор яму дадзім.Журба.// Процідзеянне каму‑, чаму‑н. Рэвалюцыйная літаратура дапамагала вызваленчым сілам Народнага фронту даць рашучы адпор фашысцкай ідэалогіі.У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Супаста́т старое ’вораг, непрыяцель’, лаянк. ’разбойны, злачынец, ліхадзей’ (ТСБМ), ’упарты чалавек’ (чэрв., Жд. 2), ’тс’, ’варожы воін’ (Бяльк.), ’супраціўнік, нягоднік’ (Рам. 1; рас., Сл. ПЗБ), супуста́тка, лаянк. Укр., рус.супоста́т, ст.-рус.супостатъ ’праціўнік; д’ябал’, ст.-слав.сѫпостатъ ’вораг, непрыяцель, праціўнік’. З *sǫ‑po‑statъ, дзе *sǫ‑ і *po‑ прыстаўкі; *‑statъ утворана з суф. *‑tъ ад *stati, *stanǫ ’стаць’, гл. Слаўскі, SP, 2, 37; ESJSt, 14. 863 (< *sъ‑po‑stati ’паставіць аднаго супраць другога’); параўноўваюць з літ.stótas ’той, які пастаўлены’, авест.stāta ’той, які стаіць’, лац.praestātus ’пастаўлены’; гл. Траўтман, 283; Мее, 302; Фасмер, 3, 805. Паводле Львова (Этимология–1972, 112–113), дакладная калька грэч.ύπ‑εν‑αντίος < ύπο‑ ’з’, έν‑ ’перад, па’, ‑άντίος ’той, які знаходзіцца насупраць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ліхадзе́й ’вораг’ (Грыг., Бяльк., Шат.; шальч., навагр., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.; пух., З нар. сл.), ’чалавек, які наўмысна робіць зло’ (Растарг.), ліхадзейства ’благія ўчынкі’ (КЭС, лаг.). Укр.лиході́й, рус.лиходей, ст.-рус., ц.-слав.лиходѣи. Прасл.lixodějь (Трубачоў, Эт. сл., 15, 92). Да lixo > ліха і dějati > дзе́яць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
sworn1[swɔ:n]adj.
1. : а sworn statement зая́ва пад прыся́гаю
2. ве́рны, нязме́нны;
a sworn brother пабраці́м;
a sworn friend неразлу́чны ся́бар;
a sworn enemy закля́ты во́раг
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
падкава́ныіпадко́ваны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад падкаваць (у 1 знач.).
2.узнач.прым.; перан.Разм. Дасведчаны, вопытны ў якой‑н. галіне ведаў. [Сяргей:] — [Скірмунт] падкаваны вораг... моцны і небяспечны!Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супаста́тм.
1. (вораг) Feind m -(e)s, -e;
2.разм. (разбойнік) Räuber m -s, -; Mörder m -s, - (забойца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
баяздо́льны, ‑ая, ‑ае.
Прыгодны весці баявыя дзеянні. [Хмара:] — Наступленне.. пачалося. Але пачалося тады, калі вораг у рэальнасць такога наступлення ўжо амаль не верыў і зняў шаснаццаць сваіх самых баяздольных дывізій.Шашкоў.// Здольны вырашаць адказныя задачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hostile
[ˈhɑ:stəl]1.
adj.
1) варо́жы, во́рагаў
2) непрыя́зны (по́зірк, го́лас), супраці́ўны
2.
n.
во́раг, супраці́ўнік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)